Share This To YourBlog.biz
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΞΗΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
323 π.Χ..—Ο Μ. Αλέξανδρος., ο μέγιστος ηγέτης των αιώνων, το κεραύνιο δόρυ και ο φωτοβόλος πυρσός του Ελληνισμού, το θείο τέκνο του Διός, ο Μέγας στρατηλάτης και κοσμοκράτωρ Αλέξανδρος, όστις είχεν ασθενήσει από τής 3ης Ιουνίου, αποθνήσκει είς τήν Βαβυλώνα.. Η επιθανάτιος αγωνία είχεν αρχίσει από τής 10ης. Τήν προηγουμένην τού θανάτου του, οί στρατιώται του, θέλοντες νά ιδούν διά τελευταίαν φοράν τόν μεγάλον αρχηγόν των, διέσπασαν τήν φρουράν τών εταίρων καί παρήλασαν έν νεκρική σιγή πρό τού ετοιμοθανάτου. Ο θάνατός του ωφείλετο κατά τήν επικρατεστέραν εκδοχήν, είς κεραυνοβόλον προσβολήν ελωδών πυρετών, ήτις εύρε τόν οργανισμόν του εξησθενημένον έκ τής μακράς ανά τάς Ινδίας εκστρατείας καί τού σοβαρού τραυματισμού του κατά τήν πολιορκίαν καί άλωσιν τής πρωτευούσης τών Μαλλών.
Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, στην ερώτηση των εταίρων σε ποιόν “την βασιλείαν απολείπει”, αποκρίθηκε “τω κρατίστω”.
[Σημ. Φ.Μ.: Παραδοσιακά, ως ημερομηνία θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου λαμβάνεται η 13η Ιουνίου, από την νεώτερη όμως και πλέον επισταμένη μελέτη των πηγών, προκύπτει ως ορθότερη χρονολόγηση το βράδυ της 10ης προς 11η Ιουνίου. Βλ. σχετικώς το άρθρο της επικούρου καθηγήτριας του Πανεπ. Αθηνών, Μάρως Παπαθανασίου, στο ένθετο "7 ημέρες: Ιούνιος" της "Καθημερινής", 3-6-2001.]
Κι απ’ την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία,
την νικηφόρα, την περίλαμπρη,
την περιλάλητη, την δοξασμένη
ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,
την απαράμιλλη: βγήκαμ’ εμείς•
ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.
Εμείς• οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,
οι Σελευκείς, κ’ οι πολυάριθμοι
επίλοιποι Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας,
κ’ οι εν Μηδία, κ’ οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.
Με τες εκτεταμένες επικράτειες,
με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.
Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά
ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς.
(Κ.Π. Καβάφης, “Στα 200 π.Χ.”)
1821.—Ο Γεώργιος Δασκαλάκης ή Τσελεπής υψώνει τήν σημαίαν τής επαναστάσεως είς τά Σφακιά. Ητο υιός τού περιφήμου Δασκαλογιάννη, Ιωάννου Δασκαλάκη, από τήν Ανώπολιν τών Σφακίων, ό οποίος, κατά τήν έλευσιν τού Ορλώφ (1770), είχε κηρύξει τήν επανάστασιν είς τήν μεγαλόνησον, ταυτοχρόνως μέ τούς Μανιάτας. Οι Κρητικοί συνήψαν τότε σκληρούς αγώνας τούς Τούρκους, αλλά τελικώς υπέκυψαν, ό δέ αρχηγός των Δασκαλογιάννης συνελήφθη καί υπέστη τόν μαρτυρικώτερον τών θανάτων. Οι δήμιοί του τόν έγδαραν ζώντα μέ πυρόπετρες. Επί μακρόν διάστημα κατόπιν, οί Τούρκοι, αντί νά φονεύουν τούς Κρητικούς, τούς οποίους συνελάμβανον αιχμαλώτους, τούς προσέδεναν είς κάρρα καί αμάξια ώς υποζύγια ή τούς εχρησιμοποίουν ώς προμαχώνας κατά τάς μάχας.
.—Έξω του χωρίου Λάλα Ηλείας γίνεται μάχη μεταξύ Ελλήνων επαναστατών υπό τους Δ. Πλαπούταν και Μεταξά και Τούρκων Λαλαίων. Την μάχην ουδείς εκέρδισε.
.—Ο τουρκικός στρατός στην Μολδοβλαχίαν εισέρχεται στην πόλιν του Ιασίου και καταστρέφει αυτήν.
1822.—Μάχες στην Μαλάξα Κρήτης, όπου έπεσαν 40 Έλληνες και ο Μ. Αλιβάνιστος, και στην Τσικαλαριά, όπου έπεσε ο Αντ. Κωνσταντουδάκης.
1825.—Μάχη των Μύλων (παρά τήν Λέρνην Αργολίδος). Οι Δ. Υψηλάντης και Κ. Μαυρομιχάλης, μέ 278 μόνον άνδρας (κατ’ άλλους 480), αναχαιτίζουν τήν εμπροσθοφυλακήν τού Ιμβραήμ. Ένισχυθέντες βραδύτερον καί υπό άλλων δυνάμεων, απορρίπτουν τά τουφέκια των καί ορμούν μέ τάς σπάθας προξενήσαντες σημαντικάς απωλείας είς τόν εχθρόν καί αναγκάσαντες αυτόν ν’ αλλάξη πορείαν. Η είδησις αυτής τής μάχης έφθασεν είς τήν Αμερικήν, καθ’ ήν ώραν οί πρόκριτοι μιάς νεοπαγούς πόλεως τού Μίτσιγκαν συνεσκέπτοντο περί το ονόματος πού θά έδιδαν είς αυτήν. Απεφασίσθη αμέσως να δοθή το όνομα το Υψηλάντου. Τό Υψηλάντι αριθμεί σήμερον άνω τών 20.000 κατοίκων.
1878.—Συνέδριο του Βερολίνου με τη συμμετοχή των 6 μεγάλων δυνάμεων (Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Ιταλίας, Ρωσίας) και της Τουρκίας υπό την προεδρία του Γερμανού καγκελάριου Bismarck. Στο συνέδριο του Βερολίνου κερδισμένη βγαίνει η Αγγλία, η οποία περιορίζει τις επεκτατικές διαθέσεις της Ρωσίας, ενώ, αντίθετα, προωθεί τα δικά της συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο συνέδριο επικυρώνεται η Θεσσαλία και τμήμα της ηπείρου στην Ελλάδα μετά από πρόταση του Γάλλου αντιπροσώπου Waddington.
1903.—Το πρώτο ανταρτικό σώμα της ελεύθερης Ελλάδος, αποτελούμενο από 10 άνδρες, διαβαίνει την ελληνοτουρκική μεθόριο και εισέρχεται στην Δυτ. Μακεδονία.
.—Ανατρέπεται η κυβέρνηση Δηλιγιάννη και σχηματίζεται νέα υπό τον Θεοτόκη.
1904.—Πεθαίνει σε ηλικία 72 ετών ο καθηγητής του Πολυτεχνείου, ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας.
1909.—Ο διωγμός του ελληνικού στοιχείου στα παράλια της Μικράς Ασίας, την Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη και τη Μυτιλήνη έχει οξυνθεί.
1910.—Σοβαρά επεισόδια μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων σημειώνονται στη Σμύρνη.
1912.—Η ελληνική κυβέρνηση, με υπόμνημα του υπουργείου Εξωτερικών, θεωρεί πως στην Ήπειρο και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα ανήκουν ολόκληρες οι περιφέρειες της Πρέβεζας, της Ηγουμενίτσας, των Ιωαννίνων, το μεγαλύτερο μέρος της περιφέρειας του Αργυρόκαστρου και η μισή περιφέρεια της Αυλώνας από τη γραμμή του Κουρβελέσι και την Κλεισούρα στον Αώο. Σύμφωνα με το υπόμνημα στην Αλβανία ανήκαν ολόκληρο το διαμέρισμα της Σκόδρας και από το διαμέρισμα των Ιωαννίνων μόνο η περιοχή του Βερατίου.
1919.—Στο μέτωπο της Μ. Ασίας επικρατεί ηρεμία.
.—Σφαγές Ελλήνων από τους τούρκους στον Μαίανδρο ποταμό της Ιωνίας.
1920.—Συνεχίζονται οι μάχες εις περιοχήν Αχμελί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
.—Οι τούρκοι επιτίθενται εναντίον των άγγλων στην Νικομήδεια.
1921.—Οι Τούρκοι επιτίθενται σφοδρώς εναντίον των Ελλήνων εις Νικομήδειαν, την οποίαν εγκαίρως έσωσε δι’ επεμβάσεως η ΧΙ Μεραρχία.
1922.—Η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία δρα με περιπόλους.
1952.—Αποφασίζεται η έκδοση νέων ελληνικών ταυτοτήτων, η παραποίηση των οποίων θα ήταν αδύνατη.
1954.—Γίνονται τα εγκαίνια τού υδροηλεκτρικού σταθμού Λούρου (είς τήν ‘Ηπειρον), ισχύος 5000 κιλοβάτ καί παραγωγής 30 εκατομμυρίων κιλοβατωρών.
1961.—Εκπρόσωποι της κυπριακής Βουλής επισκέπτονται την Αθήνα.
1969.—Θεμελιώνεται ο Πύργος των Αθηνών, ο πρώτος ουρανοξύστης της πόλης, στην οδό Βασ. Σοφίας.
1977.—Πεθαίνει ο κορυφαίος Έλληνας νευρο-φυσιολόγος Γεώργιος Κ. Κοτζιάς.
1979.—Αναστάτωση στο Υπουργείο Παιδείας μετά από την διαρροή των θεμάτων για τις εξετάσεις. Οι διαγωνισμοί ακυρώνονται.
1988.—Ο Τούρκος πρωθυπουργός Τουργούτ Οζάλ επισκέπτεται την Αθήνα.
1996.—Δημοσίευμα τουρκικής εφημερίδας αναφέρει ότι, η Άγκυρα αμφισβητεί την ελληνικότητα των νησίδων Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι και Καλόλιμνο.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΞΗΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
323 π.Χ..—Ο Μ. Αλέξανδρος., ο μέγιστος ηγέτης των αιώνων, το κεραύνιο δόρυ και ο φωτοβόλος πυρσός του Ελληνισμού, το θείο τέκνο του Διός, ο Μέγας στρατηλάτης και κοσμοκράτωρ Αλέξανδρος, όστις είχεν ασθενήσει από τής 3ης Ιουνίου, αποθνήσκει είς τήν Βαβυλώνα.. Η επιθανάτιος αγωνία είχεν αρχίσει από τής 10ης. Τήν προηγουμένην τού θανάτου του, οί στρατιώται του, θέλοντες νά ιδούν διά τελευταίαν φοράν τόν μεγάλον αρχηγόν των, διέσπασαν τήν φρουράν τών εταίρων καί παρήλασαν έν νεκρική σιγή πρό τού ετοιμοθανάτου. Ο θάνατός του ωφείλετο κατά τήν επικρατεστέραν εκδοχήν, είς κεραυνοβόλον προσβολήν ελωδών πυρετών, ήτις εύρε τόν οργανισμόν του εξησθενημένον έκ τής μακράς ανά τάς Ινδίας εκστρατείας καί τού σοβαρού τραυματισμού του κατά τήν πολιορκίαν καί άλωσιν τής πρωτευούσης τών Μαλλών.
Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, στην ερώτηση των εταίρων σε ποιόν “την βασιλείαν απολείπει”, αποκρίθηκε “τω κρατίστω”.
[Σημ. Φ.Μ.: Παραδοσιακά, ως ημερομηνία θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου λαμβάνεται η 13η Ιουνίου, από την νεώτερη όμως και πλέον επισταμένη μελέτη των πηγών, προκύπτει ως ορθότερη χρονολόγηση το βράδυ της 10ης προς 11η Ιουνίου. Βλ. σχετικώς το άρθρο της επικούρου καθηγήτριας του Πανεπ. Αθηνών, Μάρως Παπαθανασίου, στο ένθετο "7 ημέρες: Ιούνιος" της "Καθημερινής", 3-6-2001.]
Κι απ’ την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία,
την νικηφόρα, την περίλαμπρη,
την περιλάλητη, την δοξασμένη
ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,
την απαράμιλλη: βγήκαμ’ εμείς•
ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.
Εμείς• οι Αλεξανδρείς, οι Αντιοχείς,
οι Σελευκείς, κ’ οι πολυάριθμοι
επίλοιποι Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας,
κ’ οι εν Μηδία, κ’ οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.
Με τες εκτεταμένες επικράτειες,
με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.
Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά
ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ως τους Ινδούς.
(Κ.Π. Καβάφης, “Στα 200 π.Χ.”)
1821.—Ο Γεώργιος Δασκαλάκης ή Τσελεπής υψώνει τήν σημαίαν τής επαναστάσεως είς τά Σφακιά. Ητο υιός τού περιφήμου Δασκαλογιάννη, Ιωάννου Δασκαλάκη, από τήν Ανώπολιν τών Σφακίων, ό οποίος, κατά τήν έλευσιν τού Ορλώφ (1770), είχε κηρύξει τήν επανάστασιν είς τήν μεγαλόνησον, ταυτοχρόνως μέ τούς Μανιάτας. Οι Κρητικοί συνήψαν τότε σκληρούς αγώνας τούς Τούρκους, αλλά τελικώς υπέκυψαν, ό δέ αρχηγός των Δασκαλογιάννης συνελήφθη καί υπέστη τόν μαρτυρικώτερον τών θανάτων. Οι δήμιοί του τόν έγδαραν ζώντα μέ πυρόπετρες. Επί μακρόν διάστημα κατόπιν, οί Τούρκοι, αντί νά φονεύουν τούς Κρητικούς, τούς οποίους συνελάμβανον αιχμαλώτους, τούς προσέδεναν είς κάρρα καί αμάξια ώς υποζύγια ή τούς εχρησιμοποίουν ώς προμαχώνας κατά τάς μάχας.
.—Έξω του χωρίου Λάλα Ηλείας γίνεται μάχη μεταξύ Ελλήνων επαναστατών υπό τους Δ. Πλαπούταν και Μεταξά και Τούρκων Λαλαίων. Την μάχην ουδείς εκέρδισε.
.—Ο τουρκικός στρατός στην Μολδοβλαχίαν εισέρχεται στην πόλιν του Ιασίου και καταστρέφει αυτήν.
1822.—Μάχες στην Μαλάξα Κρήτης, όπου έπεσαν 40 Έλληνες και ο Μ. Αλιβάνιστος, και στην Τσικαλαριά, όπου έπεσε ο Αντ. Κωνσταντουδάκης.
1825.—Μάχη των Μύλων (παρά τήν Λέρνην Αργολίδος). Οι Δ. Υψηλάντης και Κ. Μαυρομιχάλης, μέ 278 μόνον άνδρας (κατ’ άλλους 480), αναχαιτίζουν τήν εμπροσθοφυλακήν τού Ιμβραήμ. Ένισχυθέντες βραδύτερον καί υπό άλλων δυνάμεων, απορρίπτουν τά τουφέκια των καί ορμούν μέ τάς σπάθας προξενήσαντες σημαντικάς απωλείας είς τόν εχθρόν καί αναγκάσαντες αυτόν ν’ αλλάξη πορείαν. Η είδησις αυτής τής μάχης έφθασεν είς τήν Αμερικήν, καθ’ ήν ώραν οί πρόκριτοι μιάς νεοπαγούς πόλεως τού Μίτσιγκαν συνεσκέπτοντο περί το ονόματος πού θά έδιδαν είς αυτήν. Απεφασίσθη αμέσως να δοθή το όνομα το Υψηλάντου. Τό Υψηλάντι αριθμεί σήμερον άνω τών 20.000 κατοίκων.
1878.—Συνέδριο του Βερολίνου με τη συμμετοχή των 6 μεγάλων δυνάμεων (Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Ιταλίας, Ρωσίας) και της Τουρκίας υπό την προεδρία του Γερμανού καγκελάριου Bismarck. Στο συνέδριο του Βερολίνου κερδισμένη βγαίνει η Αγγλία, η οποία περιορίζει τις επεκτατικές διαθέσεις της Ρωσίας, ενώ, αντίθετα, προωθεί τα δικά της συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο συνέδριο επικυρώνεται η Θεσσαλία και τμήμα της ηπείρου στην Ελλάδα μετά από πρόταση του Γάλλου αντιπροσώπου Waddington.
1903.—Το πρώτο ανταρτικό σώμα της ελεύθερης Ελλάδος, αποτελούμενο από 10 άνδρες, διαβαίνει την ελληνοτουρκική μεθόριο και εισέρχεται στην Δυτ. Μακεδονία.
.—Ανατρέπεται η κυβέρνηση Δηλιγιάννη και σχηματίζεται νέα υπό τον Θεοτόκη.
1904.—Πεθαίνει σε ηλικία 72 ετών ο καθηγητής του Πολυτεχνείου, ζωγράφος Νικηφόρος Λύτρας.
1909.—Ο διωγμός του ελληνικού στοιχείου στα παράλια της Μικράς Ασίας, την Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη και τη Μυτιλήνη έχει οξυνθεί.
1910.—Σοβαρά επεισόδια μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων σημειώνονται στη Σμύρνη.
1912.—Η ελληνική κυβέρνηση, με υπόμνημα του υπουργείου Εξωτερικών, θεωρεί πως στην Ήπειρο και κατ’ επέκταση στην Ελλάδα ανήκουν ολόκληρες οι περιφέρειες της Πρέβεζας, της Ηγουμενίτσας, των Ιωαννίνων, το μεγαλύτερο μέρος της περιφέρειας του Αργυρόκαστρου και η μισή περιφέρεια της Αυλώνας από τη γραμμή του Κουρβελέσι και την Κλεισούρα στον Αώο. Σύμφωνα με το υπόμνημα στην Αλβανία ανήκαν ολόκληρο το διαμέρισμα της Σκόδρας και από το διαμέρισμα των Ιωαννίνων μόνο η περιοχή του Βερατίου.
1919.—Στο μέτωπο της Μ. Ασίας επικρατεί ηρεμία.
.—Σφαγές Ελλήνων από τους τούρκους στον Μαίανδρο ποταμό της Ιωνίας.
1920.—Συνεχίζονται οι μάχες εις περιοχήν Αχμελί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
.—Οι τούρκοι επιτίθενται εναντίον των άγγλων στην Νικομήδεια.
1921.—Οι Τούρκοι επιτίθενται σφοδρώς εναντίον των Ελλήνων εις Νικομήδειαν, την οποίαν εγκαίρως έσωσε δι’ επεμβάσεως η ΧΙ Μεραρχία.
1922.—Η ελληνική στρατιά στη Μ. Ασία δρα με περιπόλους.
1952.—Αποφασίζεται η έκδοση νέων ελληνικών ταυτοτήτων, η παραποίηση των οποίων θα ήταν αδύνατη.
1954.—Γίνονται τα εγκαίνια τού υδροηλεκτρικού σταθμού Λούρου (είς τήν ‘Ηπειρον), ισχύος 5000 κιλοβάτ καί παραγωγής 30 εκατομμυρίων κιλοβατωρών.
1961.—Εκπρόσωποι της κυπριακής Βουλής επισκέπτονται την Αθήνα.
1969.—Θεμελιώνεται ο Πύργος των Αθηνών, ο πρώτος ουρανοξύστης της πόλης, στην οδό Βασ. Σοφίας.
1977.—Πεθαίνει ο κορυφαίος Έλληνας νευρο-φυσιολόγος Γεώργιος Κ. Κοτζιάς.
1979.—Αναστάτωση στο Υπουργείο Παιδείας μετά από την διαρροή των θεμάτων για τις εξετάσεις. Οι διαγωνισμοί ακυρώνονται.
1988.—Ο Τούρκος πρωθυπουργός Τουργούτ Οζάλ επισκέπτεται την Αθήνα.
1996.—Δημοσίευμα τουρκικής εφημερίδας αναφέρει ότι, η Άγκυρα αμφισβητεί την ελληνικότητα των νησίδων Φαρμακονήσι, Αγαθονήσι και Καλόλιμνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου