Μερικές μέρες πριν,σε μια οικογενειακή συγκέντρωση εις μνήμη συγγενικού μου προσώπου ετελέσθει,μνημόσυνο που ήταν το πρώτο μετά την εκταφή και τελεσθει για τα λείψανα του εκλιπόντος.Ο νους μου εν μέσω θλίψης άρχισε να τρέχει. Αναλογιστικά τα εκατομμύρια λειψάνων που έχουν υπάρξει από δημιουργίας έθνους.
Αναλογιστικά τα εκατομμύρια των νεκρών που μετετράπησαν σε χώμα και με την ελπίδα να καίει στην καρδιά μου, αναλογιστικά πως ίσως είναι κάπου εκεί ψηλά η κάπου γύρω μας και μας κοιτούν.Μα στα αλήθεια θα ήθελα να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Θα ήθελα ετούτες τις μαύρες μέρες τα εκατομμύρια των νεκρών που κείτονται στο χώμα να βλέπουν τι συμβαίνει στην ποτισμένη μ' αίμα και πόνο πατρίδα τους;
Αλήθεια,τι θα έλεγαν τα εκατομμύρια ψυχές των παππούδων των πατεράδων και των αδερφών μας τώρα που δίνουμε τα άγια τούτα χώματα σε ανταλλαγή ανέσεων; Αλήθεια τι θα σκέφτονται όταν τα εναπομείναντα στα ιερά χώματα παιδιά τους, δειλιάζουν εμπρός στον φόβο του εκβιασμού; Αλήθεια το διακύβευμα που κάνει τα παιδιά τα αδέρφια και τους γονιούς των νεκρών ετούτες τις μαύρες μέρες να φοβούνται ποιο είναι; Ευρώ η δραχμή;BMW η LADA; Χρυσός η Ψύχη; Καθώς συνέχιζα το ταξίδι μου στον κόσμο των νεκρών δημιουργώντας εσωτερικές ερωτήσεις που μου έκαναν τα εκατομμύρια λείψανα που βρίσκονται θαμμένα, κατανόησα, εννόησα, ένιωσα σε βαθύτερο σημείο τον ορισμό της ΠΑΤΡΙΔΑΣ και την ανάγκη της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ της.
ΜΩΡΕΕΕΕΕ ΤΙ ΠΆΜΕ ΝΑ ΠΟΥΛΉΣΟΥΜΕ;;;; ΤΟΎΤΟ ΠΟΥ ΠΑΤΟΎΜΕ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΧΏΜΑ,ΜΑ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΚΌΚΑΛΆ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΏΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΓΕΝΕΊ ΧΏΜΑ!!!
Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λευτεριά, και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;
Γιάννης Σκαρίμπας
Μερικές μέρες πριν,σε μια οικογενειακή συγκέντρωση εις μνήμη συγγενικού μου προσώπου ετελέσθει,μνημόσυνο που ήταν το πρώτο μετά την εκταφή και τελεσθει για τα λείψανα του εκλιπόντος.Ο νους μου εν μέσω θλίψης άρχισε να τρέχει. Αναλογιστικά τα εκατομμύρια λειψάνων που έχουν υπάρξει από δημιουργίας έθνους.
Αναλογιστικά τα εκατομμύρια των νεκρών που μετετράπησαν σε χώμα και με την ελπίδα να καίει στην καρδιά μου, αναλογιστικά πως ίσως είναι κάπου εκεί ψηλά η κάπου γύρω μας και μας κοιτούν.Μα στα αλήθεια θα ήθελα να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Θα ήθελα ετούτες τις μαύρες μέρες τα εκατομμύρια των νεκρών που κείτονται στο χώμα να βλέπουν τι συμβαίνει στην ποτισμένη μ' αίμα και πόνο πατρίδα τους;
Αλήθεια,τι θα έλεγαν τα εκατομμύρια ψυχές των παππούδων των πατεράδων και των αδερφών μας τώρα που δίνουμε τα άγια τούτα χώματα σε ανταλλαγή ανέσεων; Αλήθεια τι θα σκέφτονται όταν τα εναπομείναντα στα ιερά χώματα παιδιά τους, δειλιάζουν εμπρός στον φόβο του εκβιασμού; Αλήθεια το διακύβευμα που κάνει τα παιδιά τα αδέρφια και τους γονιούς των νεκρών ετούτες τις μαύρες μέρες να φοβούνται ποιο είναι; Ευρώ η δραχμή;BMW η LADA; Χρυσός η Ψύχη; Καθώς συνέχιζα το ταξίδι μου στον κόσμο των νεκρών δημιουργώντας εσωτερικές ερωτήσεις που μου έκαναν τα εκατομμύρια λείψανα που βρίσκονται θαμμένα, κατανόησα, εννόησα, ένιωσα σε βαθύτερο σημείο τον ορισμό της ΠΑΤΡΙΔΑΣ και την ανάγκη της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ της.
ΜΩΡΕΕΕΕΕ ΤΙ ΠΆΜΕ ΝΑ ΠΟΥΛΉΣΟΥΜΕ;;;; ΤΟΎΤΟ ΠΟΥ ΠΑΤΟΎΜΕ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΧΏΜΑ,ΜΑ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΚΌΚΑΛΆ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΏΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΓΕΝΕΊ ΧΏΜΑ!!!
Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λευτεριά, και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;
Γιάννης Σκαρίμπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου