Share This To YourBlog.bizΑτομική
Η ατομική ελευθερία είναι η δυνατότητα κάποιου να είναι κτήμα του εαυτού του και όχι δούλος ή ιδιοκτησία κάποιου. Εδραίωση της ατομικής ελευθερίας έγινε στην Ευρώπη με το κίνημα του Διαφωτισμού με το πέρας της φεουδαρχίας.
Κοινωνική
Κοινωνική ελευθερία για κάποιον είναι να μπορεί, πέραν του εαυτού του, να δρα κοινωνικά χωρίς να περιορίζεται σε εξαναγκασμούς. Τα σύγχρονα δυτικά κοινωνικά πρότυπα, για παράδειγμα, στερούν αυτή τη μορφή ελευθερίας από το μέσο άνθρωπο που είναι υποχρεωμένος να πλαισιώνεται σε κανόνες και νόμους ώστε να εντάσσεται κοινωνικά, πχ να εργάζεται.
Πολιτική
Πολιτική ελευθερία είναι να μπορεί κάποιος να συμμετέχει στο πολιτικό γίγνεσθαι άμεσα, δηλαδή με προτάσεις, ψήφο και έλεγχο των εφαρμοστών της πολιτικής και όχι αντιπροσωπευτικά. Παράδειγμα πολιτικής ελευθερίας έχουμε στην περίπτωση των πολιτών της Αθηναϊκής δημοκρατίας.
Φιλοσοφία
Στη φιλοσοφία, η ελευθερία συζητείται κυρίως μέσα στη σφαίρα του προσωπικού επιπέδου, όπου κυρίως αναφέρεται στη δυνατότητα του ατόμου να έχει ελεύθερη βούληση.
Πολιτική
Στην πολιτική, η ελευθερία αναφέρεται κυρίως στο διαπροσωπικό επίπεδο, όπου ομάδες που σχηματίζουν κοινωνίες έχουν την δυνατότητα της αυτοκυριαρχίας μέσω δημοκρατικών διαδικασιών.
Επίσης σε προσωπικό επίπεδο η πολιτική ελευθερία αναφέρεται στην δυνατότητα του ατόμου να εκφράζεται πολιτικά, αλλά και να προωθεί/εξασκεί την πολιτική θεωρία της αρεσκείας του.
Ελευτεριά θα πει να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα! - Νίκος Καζαντζάκης
Όποιος ελέυθερα συλλογάται συλλογάται καλά-Ρήγας Φεραίος
Δικτατορία
Τα Δικτατορικά καθεστώτα αποτελούν τυπικό παράδειγμα όπου η Πολιτική Ελευθερία δεν υφίσταται σε ιδιαίτερο βαθμό. Είναι τυπικό οι κοινωνίες να ζητούν από την Κυβέρνησή τους μεγαλύτερη Ελευθερία σε πολιτικό επίπεδο, για αυτό και, πολλές φορές, γίνονται συγκρούσεις για αυτόν το σκοπό. Είναι τυπικό για μια Δικτατορία να προωθεί εκτενώς την λογοκρισία για να φιμώνει την ελευθερία της έκφρασης γύρω από πολιτικά θέματα, ώστε να αποφύγει λαϊκές κινήσεις που είναι πιθανό να οδηγήσουν στην ανατροπή της.
Περιορισμοί στην Ελευθερία
Είναι σύνηθες φαινόμενο η ελευθερία να περιορίζεται σε κάποιες απ' τις εκφράσεις της για συγκεκριμένους λόγους. Για παράδειγμα:
Από τον άνθρωπο:
Η ελευθερία του λόγου να περιορίζεται από:
Απολυταρχικά καθεστώτα με σκοπό την διατήρηση της θέσης τους φιμώνοντας ενδεχομένως φωνές που προτείνουν δημοκρατικότερη κυβέρνηση.
Από το νομικό πλαίσιο των περισσότερων κρατών στην περίπτωση συκοφαντικής δυσφήμησης.
Από το φόβο: Ενώ θεωρητικά κάποιος είναι ελεύθερος να πράξει κατά βούληση, ο φόβος των επιπτώσεων της σύγκρουσης με επικίνδυνους ή ισχυρότερους ανθρώπους ή δομές του στερεί πρακτικά τη δυνατότητα να κάνει χρήση των ελευθεριών του.
Η ελευθερία μικρών παιδιών να περιορίζεται από τους γονείς τους για την προστασία τους ανάλογα με τα δικά τους κριτήρια πρακτικής ασφάλειας ή ηθικής.
Διάφοροι κανόνες που υιοθετούν οι κοινωνίες όπως νόμοι που περιορίζουν τον τρόπο κυκλοφορίας οχημάτων και ανθρώπων σε δρόμους για την καλύτερη εξυπηρέτηση του συνόλου σε αυτούς.
Από το περιβάλλον:
Η ελευθερία της μετακίνησης να περιορίζεται λόγω γεωγραφικών ή καιρικών συνθηκών.
Η ελευθερία της έκφρασης λόγω σωματικών περιορισμών.
Είμαι καταδικασμένος να είμαι ελεύθερος.Z.P.Sartre
Ατομική
Η ατομική ελευθερία είναι η δυνατότητα κάποιου να είναι κτήμα του εαυτού του και όχι δούλος ή ιδιοκτησία κάποιου. Εδραίωση της ατομικής ελευθερίας έγινε στην Ευρώπη με το κίνημα του Διαφωτισμού με το πέρας της φεουδαρχίας.
Κοινωνική
Κοινωνική ελευθερία για κάποιον είναι να μπορεί, πέραν του εαυτού του, να δρα κοινωνικά χωρίς να περιορίζεται σε εξαναγκασμούς. Τα σύγχρονα δυτικά κοινωνικά πρότυπα, για παράδειγμα, στερούν αυτή τη μορφή ελευθερίας από το μέσο άνθρωπο που είναι υποχρεωμένος να πλαισιώνεται σε κανόνες και νόμους ώστε να εντάσσεται κοινωνικά, πχ να εργάζεται.
Πολιτική
Πολιτική ελευθερία είναι να μπορεί κάποιος να συμμετέχει στο πολιτικό γίγνεσθαι άμεσα, δηλαδή με προτάσεις, ψήφο και έλεγχο των εφαρμοστών της πολιτικής και όχι αντιπροσωπευτικά. Παράδειγμα πολιτικής ελευθερίας έχουμε στην περίπτωση των πολιτών της Αθηναϊκής δημοκρατίας.
Φιλοσοφία
Στη φιλοσοφία, η ελευθερία συζητείται κυρίως μέσα στη σφαίρα του προσωπικού επιπέδου, όπου κυρίως αναφέρεται στη δυνατότητα του ατόμου να έχει ελεύθερη βούληση.
Πολιτική
Στην πολιτική, η ελευθερία αναφέρεται κυρίως στο διαπροσωπικό επίπεδο, όπου ομάδες που σχηματίζουν κοινωνίες έχουν την δυνατότητα της αυτοκυριαρχίας μέσω δημοκρατικών διαδικασιών.
Επίσης σε προσωπικό επίπεδο η πολιτική ελευθερία αναφέρεται στην δυνατότητα του ατόμου να εκφράζεται πολιτικά, αλλά και να προωθεί/εξασκεί την πολιτική θεωρία της αρεσκείας του.
Ελευτεριά θα πει να μάχεσαι στη γης χωρίς ελπίδα! - Νίκος Καζαντζάκης
Όποιος ελέυθερα συλλογάται συλλογάται καλά-Ρήγας Φεραίος
Δικτατορία
Τα Δικτατορικά καθεστώτα αποτελούν τυπικό παράδειγμα όπου η Πολιτική Ελευθερία δεν υφίσταται σε ιδιαίτερο βαθμό. Είναι τυπικό οι κοινωνίες να ζητούν από την Κυβέρνησή τους μεγαλύτερη Ελευθερία σε πολιτικό επίπεδο, για αυτό και, πολλές φορές, γίνονται συγκρούσεις για αυτόν το σκοπό. Είναι τυπικό για μια Δικτατορία να προωθεί εκτενώς την λογοκρισία για να φιμώνει την ελευθερία της έκφρασης γύρω από πολιτικά θέματα, ώστε να αποφύγει λαϊκές κινήσεις που είναι πιθανό να οδηγήσουν στην ανατροπή της.
Περιορισμοί στην Ελευθερία
Είναι σύνηθες φαινόμενο η ελευθερία να περιορίζεται σε κάποιες απ' τις εκφράσεις της για συγκεκριμένους λόγους. Για παράδειγμα:
Από τον άνθρωπο:
Η ελευθερία του λόγου να περιορίζεται από:
Απολυταρχικά καθεστώτα με σκοπό την διατήρηση της θέσης τους φιμώνοντας ενδεχομένως φωνές που προτείνουν δημοκρατικότερη κυβέρνηση.
Από το νομικό πλαίσιο των περισσότερων κρατών στην περίπτωση συκοφαντικής δυσφήμησης.
Από το φόβο: Ενώ θεωρητικά κάποιος είναι ελεύθερος να πράξει κατά βούληση, ο φόβος των επιπτώσεων της σύγκρουσης με επικίνδυνους ή ισχυρότερους ανθρώπους ή δομές του στερεί πρακτικά τη δυνατότητα να κάνει χρήση των ελευθεριών του.
Η ελευθερία μικρών παιδιών να περιορίζεται από τους γονείς τους για την προστασία τους ανάλογα με τα δικά τους κριτήρια πρακτικής ασφάλειας ή ηθικής.
Διάφοροι κανόνες που υιοθετούν οι κοινωνίες όπως νόμοι που περιορίζουν τον τρόπο κυκλοφορίας οχημάτων και ανθρώπων σε δρόμους για την καλύτερη εξυπηρέτηση του συνόλου σε αυτούς.
Από το περιβάλλον:
Η ελευθερία της μετακίνησης να περιορίζεται λόγω γεωγραφικών ή καιρικών συνθηκών.
Η ελευθερία της έκφρασης λόγω σωματικών περιορισμών.
Είμαι καταδικασμένος να είμαι ελεύθερος.Z.P.Sartre
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου