Προσευχή του Θοδωρή Κολοκοτρώνη στην Παναγιά στο Χρυσοβίτσι
«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς… Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, ήδηξα στο άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του. – Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. – Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλληκάρια…Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρη πίσω την υπογραφή του».
Από μικρά παιδιά καθισμένοι στα θρανία μαθαίναμε, διαβάζαμε ιστορίες για μυθικούς ηρωες γεμάτους δόξα και τιμή,ιστορίες για ανθρώπους που στα χέρια τους πιασανε μια γωνία του πλανήτη και την φτάσανε στα πέρατα της γης!!
Ακούγαμε για τον Ηρακλή και τον Περσέα που κατ΄εσφαξαν και έσβησαν το κακό απο προσώπου γης,για τον Λεωνίδα που με 300 λιοντάρια βροντοφώναξε στις μυριάδες των Περσών...ΜΌΛΩΝ ΛΆΒΕ!!!
Μαγευτήκαμε απο τον Αλέξανδρο τον ΠΑΜΜΈΓΙΣΤΟ που με το σπαθί του και μια χούφτα Αντρές έφτασε στα πέρατα της οικουμένης και έκανε την Ελλάδα αυτοκρατορία ανεξίτηλη στους ωκεανούς της ιστορίας!
Δακρυσαμε με τον Καραΐσκάκη και τον γερο του Μωρία,τον ηρωικό Παπαφλέσσα και τον αγράμματο Μακρυγιάννη,και ανατριχιάζαμε με το ΌΧΙ στην μπότα του ναζισμού που κατεκαψε μωρα και γέρους.....
Νιώθαμε περήφανοι και ζηλευαμε αυτές τις ηρωικές γεμάτες τιμη στιγμές!Μεγαλώσαμε αναθρεφομενοι στο να αποζητούμε την ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ στιγμή να αποδείξουμε οτι είμαστε άξια τέκνα Ελλήνων!
Η μοίρα μας αξίωσε να ζήσουμε αυτήν την στιγμή κάνοντας αντίσταση.Μια ακόμη αντίσταση που αυτή η μικρή γωνία της γης,γεμάτη βράχια και άγρια λαγκάδια θα γίνει ξακουστή στα πέρατα της γης.Θα γίνει ξακουστή για των ηρωισμό των Ελλήνων που αντιστάθηκαν για μια ακόμη φόρα απέναντι σε Θεούς και δαίμονες,σε εγχώριους εφιάλτες και ξένους στρατούς εκβιαστών, δίνοντας ακόμα μια φορά σε όλον τον καταπιεσμένο κόσμο απανταχού της γης κουράγιο και ελπίδα, αυτή η μικρή γωνιά του πλανήτη θα ξαναγίνει ξακουστή για τις φωνές που αντηχούν απ άκρη σ'ακρη
"ΛΕΥΤΕΡΙΆ Η ΘΑΝΑΤΟΣ"...
Αυτή η ένδοξη στιγμή θα γραφτεί από ήρωες, αυτή η ένδοξη στιγμή θα γραφτεί από.......ΕΜΑΣ!!!
ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ!!!!
Προσευχή του Θοδωρή Κολοκοτρώνη στην Παναγιά στο Χρυσοβίτσι
«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς… Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, ήδηξα στο άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του. – Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. – Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλληκάρια…Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρη πίσω την υπογραφή του».
Από μικρά παιδιά καθισμένοι στα θρανία μαθαίναμε, διαβάζαμε ιστορίες για μυθικούς ηρωες γεμάτους δόξα και τιμή,ιστορίες για ανθρώπους που στα χέρια τους πιασανε μια γωνία του πλανήτη και την φτάσανε στα πέρατα της γης!!
Ακούγαμε για τον Ηρακλή και τον Περσέα που κατ΄εσφαξαν και έσβησαν το κακό απο προσώπου γης,για τον Λεωνίδα που με 300 λιοντάρια βροντοφώναξε στις μυριάδες των Περσών...ΜΌΛΩΝ ΛΆΒΕ!!!
Μαγευτήκαμε απο τον Αλέξανδρο τον ΠΑΜΜΈΓΙΣΤΟ που με το σπαθί του και μια χούφτα Αντρές έφτασε στα πέρατα της οικουμένης και έκανε την Ελλάδα αυτοκρατορία ανεξίτηλη στους ωκεανούς της ιστορίας!
Δακρυσαμε με τον Καραΐσκάκη και τον γερο του Μωρία,τον ηρωικό Παπαφλέσσα και τον αγράμματο Μακρυγιάννη,και ανατριχιάζαμε με το ΌΧΙ στην μπότα του ναζισμού που κατεκαψε μωρα και γέρους.....
Νιώθαμε περήφανοι και ζηλευαμε αυτές τις ηρωικές γεμάτες τιμη στιγμές!Μεγαλώσαμε αναθρεφομενοι στο να αποζητούμε την ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ στιγμή να αποδείξουμε οτι είμαστε άξια τέκνα Ελλήνων!
Η μοίρα μας αξίωσε να ζήσουμε αυτήν την στιγμή κάνοντας αντίσταση.Μια ακόμη αντίσταση που αυτή η μικρή γωνία της γης,γεμάτη βράχια και άγρια λαγκάδια θα γίνει ξακουστή στα πέρατα της γης.Θα γίνει ξακουστή για των ηρωισμό των Ελλήνων που αντιστάθηκαν για μια ακόμη φόρα απέναντι σε Θεούς και δαίμονες,σε εγχώριους εφιάλτες και ξένους στρατούς εκβιαστών, δίνοντας ακόμα μια φορά σε όλον τον καταπιεσμένο κόσμο απανταχού της γης κουράγιο και ελπίδα, αυτή η μικρή γωνιά του πλανήτη θα ξαναγίνει ξακουστή για τις φωνές που αντηχούν απ άκρη σ'ακρη
"ΛΕΥΤΕΡΙΆ Η ΘΑΝΑΤΟΣ"...
Αυτή η ένδοξη στιγμή θα γραφτεί από ήρωες, αυτή η ένδοξη στιγμή θα γραφτεί από.......ΕΜΑΣ!!!
ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ!!!!
2011, 1821: Επιστημονική Ιστορία, Φιλελληνική Ανεξαρτησία 1
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητέ φιλέ μου,εγω δεν είμαι φιλελλην, αλλά ΕΛΛΗΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφή