Μιά δουλειά είναι κι αυτή . Ενίοτε και δουλεία .
Δουλειά δύσκολη κι επικίνδυνη , αχάριστη δουλειά.
Τόσος μόχθος , τόση προσπάθεια , τόσο νέρωμα της ψυχής τους ,
τόση εξάσκηση στο λύγισμα της μέσης τους . Ξέρετε πόση μαεστρία
χρειάζεται , γιά να ισορροπήσει κάποιος στο σχοινί ; Αμ , το κενό από κάτω,
που το πάτε ;;; Διότι το προστατευτικό δίχτυ , στην πραγματικότητα
ΔΕΝ υπάρχει . Είναι μιά ουτοπία , μιά ψευδαίσθηση , ίσως κι αντικατοπτρισμός ,
από τα εκτυφλωτικά φώτα του τσίρκου .
Οι θλιβεροί αυτοί άνθρωποι , αυτήν τη δουλειά επέλεξαν γιά να επιζήσουν .
Κι ο επιχειρηματίας τους πληρώνει , γιά να μας διασκεδάζουν . Να μας χαρίζουν λίγες στιγμές
αγωνίας , να μας προκαλούν ταχυπαλμία και .... γιατί όχι ;;; Σε κάποιους
ελάχιστους μοχθηρούς , την προσδοκία μπάς και τους πέσει ο ‘λαχνός’ . Να δούνε
δηλαδή τον ακροβάτη , να τσακίζεται , να γίνεται μιά άμορφη σαρκώδης μάζα ,
γιά να ρουφήξουν με ηδονή , την τελευταία επιθανάτια κραυγή του . Γιά να μεθύσουν
με το χρώμα του αίματος , που θα ρέει στο καναβάτσο . Κι όλ’αυτά , τσάμπα.Πάμφθηνα .
Με μιά δραχμή και δυό αβγά.
Δυστυχισμένες ψυχές , φυλακισμένες μέσα σε γυμνασμένα κορμιά.
Ψυχές εκ προοιμίου πουλημένες , στ’αφεντικά. Ψυχές φθηνές , αναλώσιμες ψυχές .
Η ψυχή του σαλτιμπάγκου , λοιπόν . Μιά ψυχή κουρελιασμένη , μιά ξεφτισμένη ψυχή .
Ο σαλτιμπάγκος ..... Ο ισορροπιστής ....Ο γελωτοποιός .... Ο Μάγος του θεάματος
κι ο θαυμαστός Μάστορας , των ‘ίσων αποστάσεων ‘ . Των ‘ίσων αποστάσεων’ ,
απ’όλους κι από όλα . Των ίσων αποστάσεων , στον βωμό της ισορροπίας ,
στο ξόανο της ουδετερότητας , στο τοτέμ της βολικής , ‘μή έκ-θεσης ‘ .
Ο ‘πονετικός’ σαλτιμπάγκος . Αυτός που κάποτε σε συμβουλεύει ‘γιά το καλό σου’.
Αυτός που άν δεν βλέπεις ‘το καλό σου ‘ , σου ψυθιρίζει στ’αυτάκι συγκεκαλυμένες
απειλές , σου περνάει ασυνείδητα , διαβρωτικούς εκβιασμούς . Αυτός που με λίγα
λόγια , σου πασάρει τελεσίγραφα . Δηλαδή , όπως τα λέμε στο πολυπολιτισμικό Ελλάντα,
-γιά να καταλαβαινόμαστε , ΝΤΕ ! – U L T I M A T U M . Γιά το ‘καλό σου’, πάντα.
Γιαυτό σας λέω : Λυπηθείτε τους . Μην τους πετροβολάτε. Αυτό που κάνουν ,
εύκολο δεν είναι . Είναι επώδυνο , είναι εξευτελιστικό . Γιαυτό και καλοπληρωμένο.
Αν πάλι , να τους λυπηθείτε δεν μπορείτε , τότε προσπαθήστε να τους αγνοήσετε.
Με όποιον τρόπο . Κάνοντας μιά βόλτα στην παραλία , ή στο γυμνό δάσος
του φθινοπώρου . Κρατώντας πάντα στην ψυχούλα σας, την γαλανόλευκη .
Και στην καρδούλα σας , ένα τόσο δα, μικρούλι σταυρουδάκι .
Σέβας , ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.
ΥΓ : Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ από άποψη , δεν σχολιάζει τα σχόλια που αφορούν
σε κείμενά του.
Μιά δουλειά είναι κι αυτή . Ενίοτε και δουλεία .
Δουλειά δύσκολη κι επικίνδυνη , αχάριστη δουλειά.
Τόσος μόχθος , τόση προσπάθεια , τόσο νέρωμα της ψυχής τους ,
τόση εξάσκηση στο λύγισμα της μέσης τους . Ξέρετε πόση μαεστρία
χρειάζεται , γιά να ισορροπήσει κάποιος στο σχοινί ; Αμ , το κενό από κάτω,
που το πάτε ;;; Διότι το προστατευτικό δίχτυ , στην πραγματικότητα
ΔΕΝ υπάρχει . Είναι μιά ουτοπία , μιά ψευδαίσθηση , ίσως κι αντικατοπτρισμός ,
από τα εκτυφλωτικά φώτα του τσίρκου .
Οι θλιβεροί αυτοί άνθρωποι , αυτήν τη δουλειά επέλεξαν γιά να επιζήσουν .
Κι ο επιχειρηματίας τους πληρώνει , γιά να μας διασκεδάζουν . Να μας χαρίζουν λίγες στιγμές
αγωνίας , να μας προκαλούν ταχυπαλμία και .... γιατί όχι ;;; Σε κάποιους
ελάχιστους μοχθηρούς , την προσδοκία μπάς και τους πέσει ο ‘λαχνός’ . Να δούνε
δηλαδή τον ακροβάτη , να τσακίζεται , να γίνεται μιά άμορφη σαρκώδης μάζα ,
γιά να ρουφήξουν με ηδονή , την τελευταία επιθανάτια κραυγή του . Γιά να μεθύσουν
με το χρώμα του αίματος , που θα ρέει στο καναβάτσο . Κι όλ’αυτά , τσάμπα.Πάμφθηνα .
Με μιά δραχμή και δυό αβγά.
Δυστυχισμένες ψυχές , φυλακισμένες μέσα σε γυμνασμένα κορμιά.
Ψυχές εκ προοιμίου πουλημένες , στ’αφεντικά. Ψυχές φθηνές , αναλώσιμες ψυχές .
Η ψυχή του σαλτιμπάγκου , λοιπόν . Μιά ψυχή κουρελιασμένη , μιά ξεφτισμένη ψυχή .
Ο σαλτιμπάγκος ..... Ο ισορροπιστής ....Ο γελωτοποιός .... Ο Μάγος του θεάματος
κι ο θαυμαστός Μάστορας , των ‘ίσων αποστάσεων ‘ . Των ‘ίσων αποστάσεων’ ,
απ’όλους κι από όλα . Των ίσων αποστάσεων , στον βωμό της ισορροπίας ,
στο ξόανο της ουδετερότητας , στο τοτέμ της βολικής , ‘μή έκ-θεσης ‘ .
Ο ‘πονετικός’ σαλτιμπάγκος . Αυτός που κάποτε σε συμβουλεύει ‘γιά το καλό σου’.
Αυτός που άν δεν βλέπεις ‘το καλό σου ‘ , σου ψυθιρίζει στ’αυτάκι συγκεκαλυμένες
απειλές , σου περνάει ασυνείδητα , διαβρωτικούς εκβιασμούς . Αυτός που με λίγα
λόγια , σου πασάρει τελεσίγραφα . Δηλαδή , όπως τα λέμε στο πολυπολιτισμικό Ελλάντα,
-γιά να καταλαβαινόμαστε , ΝΤΕ ! – U L T I M A T U M . Γιά το ‘καλό σου’, πάντα.
Γιαυτό σας λέω : Λυπηθείτε τους . Μην τους πετροβολάτε. Αυτό που κάνουν ,
εύκολο δεν είναι . Είναι επώδυνο , είναι εξευτελιστικό . Γιαυτό και καλοπληρωμένο.
Αν πάλι , να τους λυπηθείτε δεν μπορείτε , τότε προσπαθήστε να τους αγνοήσετε.
Με όποιον τρόπο . Κάνοντας μιά βόλτα στην παραλία , ή στο γυμνό δάσος
του φθινοπώρου . Κρατώντας πάντα στην ψυχούλα σας, την γαλανόλευκη .
Και στην καρδούλα σας , ένα τόσο δα, μικρούλι σταυρουδάκι .
Σέβας , ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.
ΥΓ : Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ από άποψη , δεν σχολιάζει τα σχόλια που αφορούν
σε κείμενά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου