Π α ρ ά δ ε ι σ ο ς ..........
Αντε να μου χαθείτε, αχάριστοι ! Ε, αχάριστοι !!!
Που δεν βρίσκετε έναν λόγο καλό , να πείτε.
Μιά κουβεντούλα ευγνωμοσύνης έστω , να ψελλίσετε.
Γιά τους ηγέτες μας , που μάχονται τον αγώνα τον Ιερό , τον υπέρ πάντων αγώνα.
Δεν τους βλέπετε που ματώνουν και κονταροχτυπιούνται γιά το καλό
της Πατρίδας ; Δεν εκτιμάτε που κοιμούνται και ξυπνούν , αγωνιζόμενοι σκληρά ,
γιά την πάρτη μας ; Τι ζητάτε επιτέλους ; Τον Παράδεισο , σας χάρισαν.
Τον Παράδεισο , με όλα του τα ζηλευτά καλούδια. Εμβια και άψυχα.
Υλικά και πνευματικά. Πότε βρέ αχάριστοι, είχατε ΤΕΤΟΙΑ και ΤΟΣΗ ποικιλία
στη ζωή σας ; Ε ;;;;; Πότε ;;;; Πότε ξανά’χατε ΤΕΤΟΙΟ και ΤΟΣΟ θέαμα ;
Αγελαδοειδείς Αγγέλες , που ευωδιάζουν λουκάνικο και λαχανίδα.
Τροχήλατα κακιασμένα γκόλουμ , που χρωστούν την κουτσουρεμένη ύπαρξή τους,
στην αστοχία κάποιου απονενοημένου κι απελπισμένου.
Εκφυλισμένα μόγγολα , διαποτισμένα από δηλητηριώδη εμπάθεια ,
μπουκωμένα με την μειονεξία της γνώσης , πως είναι υιοθετημένα και σκασμένα από
ενοχές , γιά το αδικαίωτο αίμα των σπορέων τους , στα τροπικά δάση του Βιετνάμ.
Κίναιδοι κι αρσενοκοίτες , ξανθομπούρμπουλες υπουργοί , που πασχίζουν να μοιράσουν
τον χρόνο τους , ανάμεσα στις ίντριγκες γιά την εξαφάνιση ενός ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ που τους
τυφλώνει κι ενός απρόθυμου, αλλά ωστόσο καλοπληρωμένου εραστή.
Ιησουίτες Μπαρόζιοι κι αιμοδιψείς ασπροκώληδες τροικανοί , που αγωνιούν γιά το
καλό μας . Ξερακιανές ανοργασμικές Χριστίνες , που έθαψαν οριστικώς κι αμετακλήτως ,
τα όποια ίχνη λιβιδούς (=Libido) τους χάρισεν ο Δημιουργός, κάτω από ακριβοπληρωμένα ταγεράκια,
της Chanel.
Κι αν όλα τα πιό πάνω συνιστούν , imported τέρψεις γιά το ακόρεστον (αλλά και αχάριστον)
φιλοθεάμον κοινόν , μάθετε γκρινιάρηδες , ότι και η ντόπια παραγωγή οπωρικών (φρούτων) ,
καθόλου δεν υστερεί . Κάθε άλλο , μάλιστα. Απ’όλα έχει ο μπαξές . Από που ν’αρχίσεις
και που να τελειώσεις ; Ηρωικοί (ου μην αλλά και επικοί) πολιτικάντηδες , που προκειμένου
να χρησθούν Πρωθυπουργοί , κινδύνεψαν ακόμη και να τυφλωθούν. Λιπαροί μελίρρητοι,
πολυπράγμονες , αλλά δυσειδείς φιλόδοξοι σαλτιμπάγκοι , που ασφυκτιούν φυλακισμένοι
μέσα στην έκδηλη ασημαντότητά τους και που αγωνιούν να καλύψουν όπως-όπως, τις πομπές
των προκατόχων τους. Σεβάσμιοι , φαιοί και αξιολύπητοι δικολάβοι , ενδεδυμένοι τον ρυπαρό
μανδύα μιάς ξεπουλημένης ‘δημοκρατικότητας’ , τα δίνουν όλα , γιά να μας αποκρύψουν
συνωστισμούς . Γιά το καλό μας , φυσικά. Αν πάμε και λίγο παρακάτω, τότε είναι που
συνειδητοποιούμε , πως ο τόπος αυτός , δεν μπορεί παρά νά’ναι ευλογημένος. Μιλάμε
πλέον , γιά την Γη της επαγγελίας . Επαναστατημένες μεγαλοαστικές fluo ρέπλικες
του Τσέ , συνοδευόμενες άλλοτε από αναξιοπαθούσες έγχρωμες στα Προεδρικά Μέγαρα
κι άλλοτε στα διάφορα φόρα, από ενοχικές μεγαλοαστές μοσχαναθρεμμένες, που έθεσαν
στόχο υπέρτατο στην τρυφηλή ζωή τους, μιά ρημαδιασμένη φωτογραφία, αγκαλιά
με Λατινοαμερικάνους , δικτάτορες. Και η ευτυχία μας , αχάριστοι μεμψιμοιρούντες ,
δεν τελειώνει εδώ . Υπάρχει και επιδόρπιον γιά τους κιμπάρηδες ! Τι κι αν είναι σκονισμένες
οι άλικες σημαίες , της διαρκούς επανάστασης ; Τι κι αν αποπνέουν μούχλα , αποπνιχτική ;
Αυτές ΕΚΕΙ ! Ακούραστες μέσα στην θλιβερή μονοτονία τους , υψώνονται σε λιμάνια και
σε πλατείες , γιά να μεταλαμπαδεύσουν το συμβολικό τους μήνυμα , στους αφελείς
αλλοδαπούς επισκέπτες μας , που είχαν την ασύγγνωστη ακρισία, να σκεφτούν ν’αφήσουν
κάποια κέρματα , στην ευημερούσα χώρα μας. Και μέσα σ’όλα , ο στιβαρός Ελληνοκεντρικός
Ιππότης των αποκαλύψεων , δεν πρόλαβε να σκάσει μύτη κι αμέσως στοιβάχτηκαν γύρω του,
οι όπου γής πικραμένοι και καταφρονεμένοι . Το θέαμα (γενικώς ειπείν) θα ήταν καρα-κωμικό ,
αν δεν υπήρχε στη σκηνή και το Χρυσούν Ωόν . Που από μόνο του κάνει τα πράγματα ,
απείρως σοβαρότερα.
Γι αυτό σας λέω, ρε αχάριστοι ! Ευγνωμονείτε την Θεία σας την τύχη. Ανάψτε μιά λαμπάδα
στο μπόι σας , που βιώνετε ΤΕΤΟΙΑ και ΤΟΣΗ ευτυχία.
Σέβας, ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.
ΥΓ: Ο Σπάρτακος από άποψη, δεν σχολιάζει τα σχόλια που αφορούν σε κείμενά του.
Π α ρ ά δ ε ι σ ο ς ..........
Αντε να μου χαθείτε, αχάριστοι ! Ε, αχάριστοι !!!
Που δεν βρίσκετε έναν λόγο καλό , να πείτε.
Μιά κουβεντούλα ευγνωμοσύνης έστω , να ψελλίσετε.
Γιά τους ηγέτες μας , που μάχονται τον αγώνα τον Ιερό , τον υπέρ πάντων αγώνα.
Δεν τους βλέπετε που ματώνουν και κονταροχτυπιούνται γιά το καλό
της Πατρίδας ; Δεν εκτιμάτε που κοιμούνται και ξυπνούν , αγωνιζόμενοι σκληρά ,
γιά την πάρτη μας ; Τι ζητάτε επιτέλους ; Τον Παράδεισο , σας χάρισαν.
Τον Παράδεισο , με όλα του τα ζηλευτά καλούδια. Εμβια και άψυχα.
Υλικά και πνευματικά. Πότε βρέ αχάριστοι, είχατε ΤΕΤΟΙΑ και ΤΟΣΗ ποικιλία
στη ζωή σας ; Ε ;;;;; Πότε ;;;; Πότε ξανά’χατε ΤΕΤΟΙΟ και ΤΟΣΟ θέαμα ;
Αγελαδοειδείς Αγγέλες , που ευωδιάζουν λουκάνικο και λαχανίδα.
Τροχήλατα κακιασμένα γκόλουμ , που χρωστούν την κουτσουρεμένη ύπαρξή τους,
στην αστοχία κάποιου απονενοημένου κι απελπισμένου.
Εκφυλισμένα μόγγολα , διαποτισμένα από δηλητηριώδη εμπάθεια ,
μπουκωμένα με την μειονεξία της γνώσης , πως είναι υιοθετημένα και σκασμένα από
ενοχές , γιά το αδικαίωτο αίμα των σπορέων τους , στα τροπικά δάση του Βιετνάμ.
Κίναιδοι κι αρσενοκοίτες , ξανθομπούρμπουλες υπουργοί , που πασχίζουν να μοιράσουν
τον χρόνο τους , ανάμεσα στις ίντριγκες γιά την εξαφάνιση ενός ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ που τους
τυφλώνει κι ενός απρόθυμου, αλλά ωστόσο καλοπληρωμένου εραστή.
Ιησουίτες Μπαρόζιοι κι αιμοδιψείς ασπροκώληδες τροικανοί , που αγωνιούν γιά το
καλό μας . Ξερακιανές ανοργασμικές Χριστίνες , που έθαψαν οριστικώς κι αμετακλήτως ,
τα όποια ίχνη λιβιδούς (=Libido) τους χάρισεν ο Δημιουργός, κάτω από ακριβοπληρωμένα ταγεράκια,
της Chanel.
Κι αν όλα τα πιό πάνω συνιστούν , imported τέρψεις γιά το ακόρεστον (αλλά και αχάριστον)
φιλοθεάμον κοινόν , μάθετε γκρινιάρηδες , ότι και η ντόπια παραγωγή οπωρικών (φρούτων) ,
καθόλου δεν υστερεί . Κάθε άλλο , μάλιστα. Απ’όλα έχει ο μπαξές . Από που ν’αρχίσεις
και που να τελειώσεις ; Ηρωικοί (ου μην αλλά και επικοί) πολιτικάντηδες , που προκειμένου
να χρησθούν Πρωθυπουργοί , κινδύνεψαν ακόμη και να τυφλωθούν. Λιπαροί μελίρρητοι,
πολυπράγμονες , αλλά δυσειδείς φιλόδοξοι σαλτιμπάγκοι , που ασφυκτιούν φυλακισμένοι
μέσα στην έκδηλη ασημαντότητά τους και που αγωνιούν να καλύψουν όπως-όπως, τις πομπές
των προκατόχων τους. Σεβάσμιοι , φαιοί και αξιολύπητοι δικολάβοι , ενδεδυμένοι τον ρυπαρό
μανδύα μιάς ξεπουλημένης ‘δημοκρατικότητας’ , τα δίνουν όλα , γιά να μας αποκρύψουν
συνωστισμούς . Γιά το καλό μας , φυσικά. Αν πάμε και λίγο παρακάτω, τότε είναι που
συνειδητοποιούμε , πως ο τόπος αυτός , δεν μπορεί παρά νά’ναι ευλογημένος. Μιλάμε
πλέον , γιά την Γη της επαγγελίας . Επαναστατημένες μεγαλοαστικές fluo ρέπλικες
του Τσέ , συνοδευόμενες άλλοτε από αναξιοπαθούσες έγχρωμες στα Προεδρικά Μέγαρα
κι άλλοτε στα διάφορα φόρα, από ενοχικές μεγαλοαστές μοσχαναθρεμμένες, που έθεσαν
στόχο υπέρτατο στην τρυφηλή ζωή τους, μιά ρημαδιασμένη φωτογραφία, αγκαλιά
με Λατινοαμερικάνους , δικτάτορες. Και η ευτυχία μας , αχάριστοι μεμψιμοιρούντες ,
δεν τελειώνει εδώ . Υπάρχει και επιδόρπιον γιά τους κιμπάρηδες ! Τι κι αν είναι σκονισμένες
οι άλικες σημαίες , της διαρκούς επανάστασης ; Τι κι αν αποπνέουν μούχλα , αποπνιχτική ;
Αυτές ΕΚΕΙ ! Ακούραστες μέσα στην θλιβερή μονοτονία τους , υψώνονται σε λιμάνια και
σε πλατείες , γιά να μεταλαμπαδεύσουν το συμβολικό τους μήνυμα , στους αφελείς
αλλοδαπούς επισκέπτες μας , που είχαν την ασύγγνωστη ακρισία, να σκεφτούν ν’αφήσουν
κάποια κέρματα , στην ευημερούσα χώρα μας. Και μέσα σ’όλα , ο στιβαρός Ελληνοκεντρικός
Ιππότης των αποκαλύψεων , δεν πρόλαβε να σκάσει μύτη κι αμέσως στοιβάχτηκαν γύρω του,
οι όπου γής πικραμένοι και καταφρονεμένοι . Το θέαμα (γενικώς ειπείν) θα ήταν καρα-κωμικό ,
αν δεν υπήρχε στη σκηνή και το Χρυσούν Ωόν . Που από μόνο του κάνει τα πράγματα ,
απείρως σοβαρότερα.
Γι αυτό σας λέω, ρε αχάριστοι ! Ευγνωμονείτε την Θεία σας την τύχη. Ανάψτε μιά λαμπάδα
στο μπόι σας , που βιώνετε ΤΕΤΟΙΑ και ΤΟΣΗ ευτυχία.
Σέβας, ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ.
ΥΓ: Ο Σπάρτακος από άποψη, δεν σχολιάζει τα σχόλια που αφορούν σε κείμενά του.
Έτσι είναι επαναστάτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι ακριβώς
όταν ξεχωρίζει η ήρα απ΄το στάρι γίνεται βαβούρα
Αν μάλιστα η ήρα έχει κολλήσει πάνω στο στάρι χρειάζεται και ξεκόλλημα
που είναι λιγουλάκι επώδυνο.
Αυτός που μπουρατίζει ξέρει
Το στάρι αργά ή γρήγορα παίρνει την θέση του στο τραπέζι
ομοίως και η ήρα την άγουσα για την ταφή.
Astillais
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖωγράφισε, κέντησε, τραγούδησε τους καημούς μας, γι άλλη μια φορά με την ασύγκριτη πένα του ο μοναδικός μας, χιλιάκριβος Σπάρτακος. Εκφραστής, με τέχνη
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβοδίκαιη στις εκφράσεις της και στην επιλογή των λέξεων μιας οργουελικής, πρωτόφαντης σε χυδαιότητα και κατάπτωση -ηθική και πνευματική- κατάστασης, που έχει σκοτεινιάσει τον ουρανό της Πατρίδας μας και το μυαλό των περισσότερων από μας.
Καιρό τώρα στηλιτεύει την εθνική αθλιότητα και κραδαίνει τη ρομφαία της Κάθαρσης, που πρέπει να συντελεστεί, μέσα από τα σχόλιά του. Μας ξεσηκώνει, πυρακτώνει την αποσταμένη αγάπη μας για την Πατρίδα, αποκαλύπτει τους μιαρούς και ουτιδανούς δήθεν ανθρώπους, δήθεν πολιτικούς, δήθεν Ελληνες που μας έφεραν ως εδώ.
Και δυναμώνοντας στο τέλος τα ακόρντα της νοερής κιθάρας του σαν το ποτάμι που δυναμώνει φουσκώνοντας και παρασύρει εξαφανίζοντάς το κάθε εμπόδιο στη ροή του, μας συνεπαίρνει και σκλαβώνει νου και καρδιά, προφητεύοντας τη Λύτρωση.
ΑΡΤΕΜΙΣ