Οι Έλληνες τόλμησαν.

Share This To YourBlog.biz

Η πρώτη εντύπωση από το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαϊου είναι καταλυτική:
Οι Έλληνες τόλμησαν.
Αψήφησαν τις απειλές, τους απροκάλυπτους εκβιασμούς «ειδικών», «σοφών», «πατερούληδων», «ανεξάρτητων δημοσιογράφων» και λοιπών ωδικών πτηνών, και είπαν ένα ηχηρό όχι στην πολιτική που εξέφρασαν ως τώρα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ (μαζί με τις γνωστές παραφυάδες : ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, Δράση κ.λπ.).
Τα δύο τρίτα των εκλογέων επέλεξαν κόμματα που σαφέστατα αντιτίθενται στην άκριτη αποδοχή της πολιτικής που ισοπεδώνει σταδιακά όλη την Ευρώπη.

Έστειλαν ουσιαστικά στον κάλαθο των αχρήστων τα δύο τέως μεγάλα κόμματα, που ως και μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί τι άλλαξε με την ψήφο της Κυριακής.
Δήλωσαν όσο πιο καθαρά γίνεται, σε όσους επέμεναν να κυβερνούν από τη Μύκονο της αστακομακαρονάδας και την Αράχωβα του νεοπλουτισμού, ότι δεν αντέχουν άλλο όσους αποφασίζουν για μας, ενώ οι ίδιοι ζουν σε έναν άλλο κόσμο, παράλληλο και ασύμπτωτο με τον πραγματικό κόσμο.
Σε έναν κόσμο όπου κανείς δεν πεινάει –παρά μόνο αν κάνει δίαιτα-κανείς δεν αυτοκτονεί από απελπισία –παρά μόνο από ανία- κανείς δεν νιώθει να κινδυνεύει η ζωή του όταν μπαίνει ή βγαίνει από το σπίτι του – αφού υπάρχει η προσωπική του ασφάλεια, που κάνει και τα ψώνια, φυλάει και τα παιδιά, άμα λάχει…
Την ίδια ώρα που οι άνεργοι ξεπέρασαν το εκατομμύριο…
Οι Έλληνες πήραν μια γομολάστιχα και άρχισαν να σβήνουν από τον αυριανό πολιτικό χάρτη της πατρίδας μας όσους ακκίζονταν με τα γεράκια και τους παπαγάλους της διαπλεκόμενης διαφθοράς της τελευταίας τριακονταετίας.
Τιμώρησαν όσους αδιάντροπα, άνανδρα, αφιλότιμα, μας κουνούσαν το δάχτυλο κάθε βράδυ στις 8 επειδή δεν είμαστε αρκετά παραγωγικοί για τα αφεντικά τους, επειδή δεν είμαστε αρκετά υποτελείς στα πολιτικά τους πρότυπα, επειδή δεν είμαστε αρκετά προσαρμοστικοί στις απαιτήσεις των καιρών, επειδή δεν αναγνωρίζαμε το επίπεδο των αλάθητων ηγετών μας.
Όπως η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δογμάτισε στην Α΄ Βατικανή Σύνοδο ότι ο Πάπας, όταν αποφαίνεται ex cathedra, είναι αλάθητος, έτσι και τα από-κόμματα της συμφοράς είχαν δογματίσει ότι ο αρχηγός έχει πάντα δίκιο, ιδίως στις …προσωπικές ( ! ) επιλογές του.
Και με τι καμάρι οι ανεξάρτητοι εκπρόσωποι του λαού, ανέβαιναν στη μάντρα της στάνης για να βελάξουν ευτυχισμένοι και να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις και επιλογές των ηγετών, αυτές τις επιλογές που ο χύδην όχλος αδυνατούσε να καταλάβει ποιο μεγαλοφυές σχέδιο περιέκλειαν.
Την ίδια ώρα που οι αυτοκτονίες πλήθαιναν…
Οι Έλληνες είπαν, με άλλα λόγια, ό,τι είχε πει ο Κολοκοτρώνης γι΄ αυτούς που αλώνιζαν την Πελοπόννησο, γυρεύοντας να μαζέψουν υπογραφές στα προσκυνοχάρτια των μπέηδων : Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους !
Αλλά ας όψεται ο εκλογικός νόμος και το μπόνους των 50 εδρών…
Το δεύτερο, εξίσου σαφές, μήνυμα των Ελλήνων ήταν ότι δεν εμπιστεύονται κανέναν από τους σημερινούς πολιτικούς σχηματισμούς για να κυβερνήσει μόνος του το καράβι της πατρίδας σ΄ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.
Κι έτσι ζήτησαν από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους να μονοιάσουν, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να ανυψωθούν από τη σιχαμερή χαμέρπεια των τελευταίων δεκαετιών -αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι σώφρονες- και να αποτινάξουν από τους ώμους των Ελλήνων το βάρος της υποτέλειας, της εξάρτησης, της ανυποληψίας και να αποκρούσουν τον επικείμενο κίνδυνο εθνικής καταστροφής.
Όσοι από τους εκλεκτούς αναγνώστες είχαν την υπομονή να διαβάσουν ως εδώ, θα περίμεναν ίσως και κάποια σχόλια για τις κινήσεις της Ν.Δ. κατά τους τελευταίους μήνες.
Μίλησαν άλλοι:
Για την πολιτική τσίρκου Medrano, την ανανέωση που ποτέ δεν έγινε, τα φθαρμένα πρόσωπα των επιφανών, τις επιλογές τύπου Ψυχάρη (που είπαν πολλά σε πολλούς…), τις εκθέσεις ιδεών που απευθύνονταν σε γυμνασιόπαιδες, αντί ουσιαστικού προγράμματος, την εικόνα «ευπειθώς αναφέρομαι» που εξέπεμπε το κόμμα κατά την συγκυβέρνηση κ.λπ.
Αλλά, είπαμε : ο αρχηγός, σύμφωνα με την Α΄ Βατικανή, έχει πάντα δίκιο…


Και τώρα τι ;
Τώρα ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Τόσο απλά.
Αλλά πώς θα αλλάξει ο πολιτευτάκιας που έχει μάθει, ως νεώτερος Γκρούεζας, να τρέφεται από τον δημόσιο πλούτο, για τις υπηρεσίες που προσφέρει στο κόμμα ;
Πώς θα γεμίσουν οι άδειες ψυχές που μετράνε τη ζωή με επιτόκια, spreads, κουκιά και συμμαχίες με τον διάβολο αρκεί να μη τους πάρουν από τα χέρια την κουτάλα;
Πώς θα καθαρίσουν μέσα σε ένα μήνα τα μάτια όλων μας ώστε να διακρίνουμε ποιο είναι το ωφέλιμο για το σύνολο και όχι μόνο για το άτομό μας;
Πώς θα πάμε από το εγώ στο εμείς μέχρι τις 17 Ιουνίου;
Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι Lego όπου συναρμολογείς ένα σπιτάκι ή ένα αυτοκίνητο με τις έτοιμες οδηγίες ενός φυλλαδίου.
Η πολιτική είναι ζωή. Καθένας από μας δίνει αυτό που έχει μέσα του. Κανείς δεν μπορεί να δώσει κάτι περισσότερο.
Ποιος μπορεί σήμερα να εμπνεύσει αγάπη για τον Θεό, για την πατρίδα, για τη δικαιοσύνη, τη φιλανθρωπία, την ανιδιοτέλεια, την τιμιότητα;
Πώς να ζητήσει κανείς συνέπεια, τιμιότητα, φιλότιμο, ανιδιοτέλεια από έναν ολόκληρο λαό, όταν ο ίδιος είναι ασυνεπής, άτιμος, αφιλότιμος, ιδιοτελής;
Πού και πότε επικράτησε κοινωνική δικαιοσύνη και συλλογική ευημερία, μόνο με τον φόβο, το ψέμα και την καταστολή;
Η σύμπραξη ιδιοτελών ατομικών συμφερόντων δεν συγκροτεί κοινωνία αλλά ζούγκλα, όπου φυσικά ο ισχυρότερος επικρατεί εις βάρος των αδυνάτων.
Πότε οι ιδεολογίες έδωσαν αγαθούς καρπούς, χωρίς τη συγκολλητική ουσία της μετάνοιας, της συγχώρησης, της ταπείνωσης;
Πού διακρίνει κανείς σήμερα ένσαρκες αυτές τις αρετές;
Αντιθέτως, με οδυνηρό τρόπο βιώνουμε καθημερινά ότι όλες οι εξουσίες επιθυμούν μόνο να εκμεταλλεύονται τους πολλούς αδύναμους, μέσω του ψεύδους, της εξαπάτησης, της διαφθοράς και εν τέλει της βίας.
Ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης, που νομοτελειακά θα επέλθει εντός του επομένου μηνός, δεν ανακόπτει την ασυγκράτητη πορεία της πατρίδας μας προς την καταστροφή, γιατί δεν θα αλλάξει το σάπιο έδαφος επάνω στο οποίο χτίζουμε τα τελευταία 190 χρόνια.
Ζούμε ημέρες αποκαλυπτικές. Τα σημεία των καιρών τρομάζουν όσους βλέπουν τι μας περιμένει.
Γιατί δεν υπάρχει σήμερα Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης ή Μακρυγιάννης.
Και οι Μαυροκορδάτοι καιροφυλακτούν.

Γιάννης Καλαματιανός

Η πρώτη εντύπωση από το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαϊου είναι καταλυτική:
Οι Έλληνες τόλμησαν.
Αψήφησαν τις απειλές, τους απροκάλυπτους εκβιασμούς «ειδικών», «σοφών», «πατερούληδων», «ανεξάρτητων δημοσιογράφων» και λοιπών ωδικών πτηνών, και είπαν ένα ηχηρό όχι στην πολιτική που εξέφρασαν ως τώρα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ (μαζί με τις γνωστές παραφυάδες : ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, Δράση κ.λπ.).
Τα δύο τρίτα των εκλογέων επέλεξαν κόμματα που σαφέστατα αντιτίθενται στην άκριτη αποδοχή της πολιτικής που ισοπεδώνει σταδιακά όλη την Ευρώπη.

Έστειλαν ουσιαστικά στον κάλαθο των αχρήστων τα δύο τέως μεγάλα κόμματα, που ως και μέχρι αυτή τη στιγμή, δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί τι άλλαξε με την ψήφο της Κυριακής.
Δήλωσαν όσο πιο καθαρά γίνεται, σε όσους επέμεναν να κυβερνούν από τη Μύκονο της αστακομακαρονάδας και την Αράχωβα του νεοπλουτισμού, ότι δεν αντέχουν άλλο όσους αποφασίζουν για μας, ενώ οι ίδιοι ζουν σε έναν άλλο κόσμο, παράλληλο και ασύμπτωτο με τον πραγματικό κόσμο.
Σε έναν κόσμο όπου κανείς δεν πεινάει –παρά μόνο αν κάνει δίαιτα-κανείς δεν αυτοκτονεί από απελπισία –παρά μόνο από ανία- κανείς δεν νιώθει να κινδυνεύει η ζωή του όταν μπαίνει ή βγαίνει από το σπίτι του – αφού υπάρχει η προσωπική του ασφάλεια, που κάνει και τα ψώνια, φυλάει και τα παιδιά, άμα λάχει…
Την ίδια ώρα που οι άνεργοι ξεπέρασαν το εκατομμύριο…
Οι Έλληνες πήραν μια γομολάστιχα και άρχισαν να σβήνουν από τον αυριανό πολιτικό χάρτη της πατρίδας μας όσους ακκίζονταν με τα γεράκια και τους παπαγάλους της διαπλεκόμενης διαφθοράς της τελευταίας τριακονταετίας.
Τιμώρησαν όσους αδιάντροπα, άνανδρα, αφιλότιμα, μας κουνούσαν το δάχτυλο κάθε βράδυ στις 8 επειδή δεν είμαστε αρκετά παραγωγικοί για τα αφεντικά τους, επειδή δεν είμαστε αρκετά υποτελείς στα πολιτικά τους πρότυπα, επειδή δεν είμαστε αρκετά προσαρμοστικοί στις απαιτήσεις των καιρών, επειδή δεν αναγνωρίζαμε το επίπεδο των αλάθητων ηγετών μας.
Όπως η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δογμάτισε στην Α΄ Βατικανή Σύνοδο ότι ο Πάπας, όταν αποφαίνεται ex cathedra, είναι αλάθητος, έτσι και τα από-κόμματα της συμφοράς είχαν δογματίσει ότι ο αρχηγός έχει πάντα δίκιο, ιδίως στις …προσωπικές ( ! ) επιλογές του.
Και με τι καμάρι οι ανεξάρτητοι εκπρόσωποι του λαού, ανέβαιναν στη μάντρα της στάνης για να βελάξουν ευτυχισμένοι και να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις και επιλογές των ηγετών, αυτές τις επιλογές που ο χύδην όχλος αδυνατούσε να καταλάβει ποιο μεγαλοφυές σχέδιο περιέκλειαν.
Την ίδια ώρα που οι αυτοκτονίες πλήθαιναν…
Οι Έλληνες είπαν, με άλλα λόγια, ό,τι είχε πει ο Κολοκοτρώνης γι΄ αυτούς που αλώνιζαν την Πελοπόννησο, γυρεύοντας να μαζέψουν υπογραφές στα προσκυνοχάρτια των μπέηδων : Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους !
Αλλά ας όψεται ο εκλογικός νόμος και το μπόνους των 50 εδρών…
Το δεύτερο, εξίσου σαφές, μήνυμα των Ελλήνων ήταν ότι δεν εμπιστεύονται κανέναν από τους σημερινούς πολιτικούς σχηματισμούς για να κυβερνήσει μόνος του το καράβι της πατρίδας σ΄ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.
Κι έτσι ζήτησαν από τους πολιτικούς μας εκπροσώπους να μονοιάσουν, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, να ανυψωθούν από τη σιχαμερή χαμέρπεια των τελευταίων δεκαετιών -αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι σώφρονες- και να αποτινάξουν από τους ώμους των Ελλήνων το βάρος της υποτέλειας, της εξάρτησης, της ανυποληψίας και να αποκρούσουν τον επικείμενο κίνδυνο εθνικής καταστροφής.
Όσοι από τους εκλεκτούς αναγνώστες είχαν την υπομονή να διαβάσουν ως εδώ, θα περίμεναν ίσως και κάποια σχόλια για τις κινήσεις της Ν.Δ. κατά τους τελευταίους μήνες.
Μίλησαν άλλοι:
Για την πολιτική τσίρκου Medrano, την ανανέωση που ποτέ δεν έγινε, τα φθαρμένα πρόσωπα των επιφανών, τις επιλογές τύπου Ψυχάρη (που είπαν πολλά σε πολλούς…), τις εκθέσεις ιδεών που απευθύνονταν σε γυμνασιόπαιδες, αντί ουσιαστικού προγράμματος, την εικόνα «ευπειθώς αναφέρομαι» που εξέπεμπε το κόμμα κατά την συγκυβέρνηση κ.λπ.
Αλλά, είπαμε : ο αρχηγός, σύμφωνα με την Α΄ Βατικανή, έχει πάντα δίκιο…


Και τώρα τι ;
Τώρα ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Τόσο απλά.
Αλλά πώς θα αλλάξει ο πολιτευτάκιας που έχει μάθει, ως νεώτερος Γκρούεζας, να τρέφεται από τον δημόσιο πλούτο, για τις υπηρεσίες που προσφέρει στο κόμμα ;
Πώς θα γεμίσουν οι άδειες ψυχές που μετράνε τη ζωή με επιτόκια, spreads, κουκιά και συμμαχίες με τον διάβολο αρκεί να μη τους πάρουν από τα χέρια την κουτάλα;
Πώς θα καθαρίσουν μέσα σε ένα μήνα τα μάτια όλων μας ώστε να διακρίνουμε ποιο είναι το ωφέλιμο για το σύνολο και όχι μόνο για το άτομό μας;
Πώς θα πάμε από το εγώ στο εμείς μέχρι τις 17 Ιουνίου;
Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι Lego όπου συναρμολογείς ένα σπιτάκι ή ένα αυτοκίνητο με τις έτοιμες οδηγίες ενός φυλλαδίου.
Η πολιτική είναι ζωή. Καθένας από μας δίνει αυτό που έχει μέσα του. Κανείς δεν μπορεί να δώσει κάτι περισσότερο.
Ποιος μπορεί σήμερα να εμπνεύσει αγάπη για τον Θεό, για την πατρίδα, για τη δικαιοσύνη, τη φιλανθρωπία, την ανιδιοτέλεια, την τιμιότητα;
Πώς να ζητήσει κανείς συνέπεια, τιμιότητα, φιλότιμο, ανιδιοτέλεια από έναν ολόκληρο λαό, όταν ο ίδιος είναι ασυνεπής, άτιμος, αφιλότιμος, ιδιοτελής;
Πού και πότε επικράτησε κοινωνική δικαιοσύνη και συλλογική ευημερία, μόνο με τον φόβο, το ψέμα και την καταστολή;
Η σύμπραξη ιδιοτελών ατομικών συμφερόντων δεν συγκροτεί κοινωνία αλλά ζούγκλα, όπου φυσικά ο ισχυρότερος επικρατεί εις βάρος των αδυνάτων.
Πότε οι ιδεολογίες έδωσαν αγαθούς καρπούς, χωρίς τη συγκολλητική ουσία της μετάνοιας, της συγχώρησης, της ταπείνωσης;
Πού διακρίνει κανείς σήμερα ένσαρκες αυτές τις αρετές;
Αντιθέτως, με οδυνηρό τρόπο βιώνουμε καθημερινά ότι όλες οι εξουσίες επιθυμούν μόνο να εκμεταλλεύονται τους πολλούς αδύναμους, μέσω του ψεύδους, της εξαπάτησης, της διαφθοράς και εν τέλει της βίας.
Ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης, που νομοτελειακά θα επέλθει εντός του επομένου μηνός, δεν ανακόπτει την ασυγκράτητη πορεία της πατρίδας μας προς την καταστροφή, γιατί δεν θα αλλάξει το σάπιο έδαφος επάνω στο οποίο χτίζουμε τα τελευταία 190 χρόνια.
Ζούμε ημέρες αποκαλυπτικές. Τα σημεία των καιρών τρομάζουν όσους βλέπουν τι μας περιμένει.
Γιατί δεν υπάρχει σήμερα Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης ή Μακρυγιάννης.
Και οι Μαυροκορδάτοι καιροφυλακτούν.

Γιάννης Καλαματιανός