Share This To YourBlog.biz
Σύνδρομο Πανικού
Η εμπειρία του πανικού βρίσκεται ριζωμένη από πολύ παλιά μέσα στις ιστορίες και στους μύθους μας. Συγκεκριμένα, ο έλληνας θεός Πάνας, ο θεός της φύσης, ζούσε στη φύση, ανάμεσα στα ποτάμια, τους βράχους, τα ρυάκια και τα ζώα. Ο Πάνας όμως δεν έμοιαζε με τους άλλους θεούς. Ήταν πολύ κοντός και άσχημος. Ο Πάνας, σύμφωνα με την μυθολογία, συνήθιζε να κοιμάται μέσα σε μια μικρή σπηλιά δίπλα στο δρόμο. Έτσι, όταν οι περαστικοί περνούσαν από εκείνο το δρόμο, ο Πάνας ξυπνούσε από το θόρυβο και έβγαζε μια κραύγη τόσο έντονη που πολλοί ταξιδιώτες πέθαναν από τον τρόμο. Σήμερα αυτή η στιγμιαία, απότομη αντίδραση έμεινε στην ιστορία σαν αυτό που ονομάζουμε πανικό (από το όνομα της θεότητας αυτής). Στην ψυχολογία,το Σύνδρομο Πανικού ή Επεισόδιο Πανικού ορίζεται ως επαναλαμβανόμενα επεισόδια κρίσεων, υπερβολικού άγχους και φόβου που συνδέονται με μια ποικιλία σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων, τα οποία δεν σχετίζονται με κάποια άλλη συγκεκριμένη κατάσταση. Τα πιο συνηθισμένα σωματικά συμπτώματα είναι η ταχυκαρδία, οι ζαλάδες, το σφίξιμο στο στομάχι, πόνος στο στήθος, τρεμούλα, εφίδρωση και μια αίσθηση ότι το άτομο θα χάσει το μυαλό του ή θα πεθάνει.
Το σύνδρομο πανικού χωρίζεται σε 3 είδη: υπάρχει το σύνδρομο πανικού που εκδηλώνεται κάτω από συνθήκες στις οποίες γνωρίζουμε ότι φοβόμαστε, έτσι για παράδειγμα αν εγώ γνωρίζω οτι φοβάμαι τα κλειστά μέρη τότε η διαταραχή αυτή θα εκδηλωθεί μόνο σε κλειστά μέρη. Αντίθετα όμως, το σύνδρομο πανικού μπορεί να εκδηλωθεί και εντελώς απρόσμενα και απρόοπτα. Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία, μια ενδιάμεση κατάσταση όπου το σύνδρομο πανικού μπορεί να εκδηλωθεί μόνο κάτω από κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες όμως μπορεί και όχι, πχ, κάποιος που φοβάται την πολυκοσμία μπορεί να μην παθαίνει πάντοτε κρίσεις πανικού όταν βρίσκεται σε μια υπεραγορά ή μπορεί να παθαίνει κρίσεις πανικού και σε συνθήκες όπου δεν υπάρχει πολύς κόσμος.
Η Διαταραχή Πανικού χαρακτηρίζεται από την παρουσία επαναλαμβανόμενων και αιφνίδιων κρίσεων πανικού ή μίας απλής κρίσης/επεισόδιο πανικού που ακολουθείται από ένα χρονικό διάστημα επίμονης αγωνίας για ένα επόμενο επεισόδιο και ανησυχία για τις συνέπειες της κρίσης πανικού. Το άτομο συνήθως στην αρχή βιώνει απρόσμενα επεισόδια πανικού-φόβου χωρίς την παρουσία εξωτερικού ερεθίσματος* (cue) όμως σταδιακά μαθαίνει να συνδέει διάφορα ερεθίσματα* με τις καταστάσεις στις οποίες βίωσε κρίση πανικού. Η διαταραχή πανικού συνοδέυεται από έντονες σωματικές ενοχλήσεις όπως δύσπνοια, ζάλη, ταχυπαλμία, αίσθημα πνιγμού, ναυτία, αποπροσωποποίηση, μουδιάσματα ή τσιμπήματα, αίσθημα ζέστης, ρίγος ή φούντωμα, πόνος στο στήθος, φόβος θανάτου, κ.α. Αυτά τα επεισόδια πανικού μπορεί να κρατήσουν από μερικά λεπτά μέχρι και μερικές ώρες.
Όπως έχουμε πει, επειδή πολλά από τα επεισόδια πανικού είναι αιφνίδια, πολλά άτομα φοβούνται να κυκλοφορήσουν σε πολυσύχναστα μέρη ή σε μέρη που νιώθουν ότι θα χάσουν εντελώς τον έλεγχο αν συμβεί απρόσμενα μια κρίση πανικού και έτσι αναπτύσσουν αυτό που ονομάζουμε αγοραφοβία. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα άτομα νιώθουν ότι θα είναι δύσκολο να ζητήσουν βοήθεια ή να είναι κοντά στο σπίτι τους ή σε ένα νοσοκομείο σε περίπτωση που πάθουν ένα επεισόδιο πανικού κι έτσι αποφεύγουν την πολυκοσμία και σε ακραίες περιπτώσεις σταματάνε εντελώς να βγαίνουν έξω.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι πολλοί άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού δεν αναπτύσσουν απαραίτητα και διαταραχή πανικού. Με τον ίδιο τρόπο, κάποιος που παθαίνει επεισόδια πανικού δεν αναπτύσσει και απαραίτητα αγοραφοβία.
Για να πληρεί κάποιος τα κριτήρια της διαταραχής πανικού (με ή χωρίς αγοραφοβία), πρέπει να πάθει μια απρόσμενη κρίση πανικού και να αναπτύξει ένα υπερβολικό άγχος ότι θα ξαναπάθει το ίδιο και να αποφεύγει να πηγαίνει σε διάφορα μέρη και να νιώθει τόσο τρομαγμένος μήπως πάθει ένα επεισόδιο, σε σημείο που να επηρεάζεται αρνητικά η ζωή του. Ακόμα και αν ένα άτομο δεν έχει πάθει επεισόδιο πανικού για χρόνια μπορεί να εξακολουθεί να έχει την φοβία ότι θα πάθει και έτσι να συνεχίζει να έχει αγοραφοβία. Έτσι μπορούμε να δούμε ότι η αγοραφοβία δεν έχει να κάνει τόσο με τον αριθμό των επεισοδίων πανικού που έπαθε το άτομο αλλά καθορίζεται περισσότερο από το ότι νομίζει και περιμένει ότι θα πάθει μια νέα κρίση πανικού. Έτσι η αγοραφοβία και η αποφυγή καταστάσεων γίνεται τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων πανικού.
Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης είναι η χρήση (και η κατάχρηση) ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Μερικά άτομα παρ'όλα αυτά δεν αποφεύγουν να κυκλοφορήσουν και να κάνουν τις υποχρεώσεις τους εξ' αιτίας αυτής τους της φοβίας, αλλά ζούν μέσα στην αγωνία και το άγχος αναγκαστικά για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Έτσι η αγοραφοβία ή εκδηλώνεται ως αποφυγή καταστάσεων τις οποίες κρίνει το άτομο ότι αν πάθει μια κρίση πανικού δεν θα μπορέσει να βρεί βοήθεια (πολυσύχναστες περιοχές ή απομακρυσμένες), ή αναγκάζεται να την ανεχτεί και να ζεί μέσα στην ένταση και το άγχος.
Η διαταραχή πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία είναι αρκετά συνηθισμένη. Θεωρείται ότι το 3.5% του πληθυσμού πληρεί τα κριτήρια της διαταραχής πανικού σε κάποια φάση της ζωής του, εκ των οποίων τα 2/3 είναι γυναίκες.
* Ερέθισμα (cue), στην ψυχολογία, μπορεί να είναι οτιδήποτε (ένα μέρος, μια μυρωδιά, ένα πρόσωπο, ένα συναίσθημα, κλπ.) το οποίο μας προκαλεί μια αντίδραση παρόμοια με κάτι το οποίο μας είναι επίσης γνωστό. Για παράδειγμα, αν είσαστε κάπου και μυριστείτε ένα υπέροχο άρωμα, τότε όταν θα μυριστείτε ξανά αυτό το άρωμα ή κάτι ανάλογο θα θυμηθείτε το μέρος που το μυριστήκατε πρώτη φορά. Έτσι, το άρωμα είναι το ερέθισμα που σας θύμισε αυτό το μέρος.
riseafterthefall.com
Σύνδρομο Πανικού
Η εμπειρία του πανικού βρίσκεται ριζωμένη από πολύ παλιά μέσα στις ιστορίες και στους μύθους μας. Συγκεκριμένα, ο έλληνας θεός Πάνας, ο θεός της φύσης, ζούσε στη φύση, ανάμεσα στα ποτάμια, τους βράχους, τα ρυάκια και τα ζώα. Ο Πάνας όμως δεν έμοιαζε με τους άλλους θεούς. Ήταν πολύ κοντός και άσχημος. Ο Πάνας, σύμφωνα με την μυθολογία, συνήθιζε να κοιμάται μέσα σε μια μικρή σπηλιά δίπλα στο δρόμο. Έτσι, όταν οι περαστικοί περνούσαν από εκείνο το δρόμο, ο Πάνας ξυπνούσε από το θόρυβο και έβγαζε μια κραύγη τόσο έντονη που πολλοί ταξιδιώτες πέθαναν από τον τρόμο. Σήμερα αυτή η στιγμιαία, απότομη αντίδραση έμεινε στην ιστορία σαν αυτό που ονομάζουμε πανικό (από το όνομα της θεότητας αυτής). Στην ψυχολογία,το Σύνδρομο Πανικού ή Επεισόδιο Πανικού ορίζεται ως επαναλαμβανόμενα επεισόδια κρίσεων, υπερβολικού άγχους και φόβου που συνδέονται με μια ποικιλία σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων, τα οποία δεν σχετίζονται με κάποια άλλη συγκεκριμένη κατάσταση. Τα πιο συνηθισμένα σωματικά συμπτώματα είναι η ταχυκαρδία, οι ζαλάδες, το σφίξιμο στο στομάχι, πόνος στο στήθος, τρεμούλα, εφίδρωση και μια αίσθηση ότι το άτομο θα χάσει το μυαλό του ή θα πεθάνει.
Το σύνδρομο πανικού χωρίζεται σε 3 είδη: υπάρχει το σύνδρομο πανικού που εκδηλώνεται κάτω από συνθήκες στις οποίες γνωρίζουμε ότι φοβόμαστε, έτσι για παράδειγμα αν εγώ γνωρίζω οτι φοβάμαι τα κλειστά μέρη τότε η διαταραχή αυτή θα εκδηλωθεί μόνο σε κλειστά μέρη. Αντίθετα όμως, το σύνδρομο πανικού μπορεί να εκδηλωθεί και εντελώς απρόσμενα και απρόοπτα. Υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία, μια ενδιάμεση κατάσταση όπου το σύνδρομο πανικού μπορεί να εκδηλωθεί μόνο κάτω από κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες όμως μπορεί και όχι, πχ, κάποιος που φοβάται την πολυκοσμία μπορεί να μην παθαίνει πάντοτε κρίσεις πανικού όταν βρίσκεται σε μια υπεραγορά ή μπορεί να παθαίνει κρίσεις πανικού και σε συνθήκες όπου δεν υπάρχει πολύς κόσμος.
Η Διαταραχή Πανικού χαρακτηρίζεται από την παρουσία επαναλαμβανόμενων και αιφνίδιων κρίσεων πανικού ή μίας απλής κρίσης/επεισόδιο πανικού που ακολουθείται από ένα χρονικό διάστημα επίμονης αγωνίας για ένα επόμενο επεισόδιο και ανησυχία για τις συνέπειες της κρίσης πανικού. Το άτομο συνήθως στην αρχή βιώνει απρόσμενα επεισόδια πανικού-φόβου χωρίς την παρουσία εξωτερικού ερεθίσματος* (cue) όμως σταδιακά μαθαίνει να συνδέει διάφορα ερεθίσματα* με τις καταστάσεις στις οποίες βίωσε κρίση πανικού. Η διαταραχή πανικού συνοδέυεται από έντονες σωματικές ενοχλήσεις όπως δύσπνοια, ζάλη, ταχυπαλμία, αίσθημα πνιγμού, ναυτία, αποπροσωποποίηση, μουδιάσματα ή τσιμπήματα, αίσθημα ζέστης, ρίγος ή φούντωμα, πόνος στο στήθος, φόβος θανάτου, κ.α. Αυτά τα επεισόδια πανικού μπορεί να κρατήσουν από μερικά λεπτά μέχρι και μερικές ώρες.
Όπως έχουμε πει, επειδή πολλά από τα επεισόδια πανικού είναι αιφνίδια, πολλά άτομα φοβούνται να κυκλοφορήσουν σε πολυσύχναστα μέρη ή σε μέρη που νιώθουν ότι θα χάσουν εντελώς τον έλεγχο αν συμβεί απρόσμενα μια κρίση πανικού και έτσι αναπτύσσουν αυτό που ονομάζουμε αγοραφοβία. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα άτομα νιώθουν ότι θα είναι δύσκολο να ζητήσουν βοήθεια ή να είναι κοντά στο σπίτι τους ή σε ένα νοσοκομείο σε περίπτωση που πάθουν ένα επεισόδιο πανικού κι έτσι αποφεύγουν την πολυκοσμία και σε ακραίες περιπτώσεις σταματάνε εντελώς να βγαίνουν έξω.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι πολλοί άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού δεν αναπτύσσουν απαραίτητα και διαταραχή πανικού. Με τον ίδιο τρόπο, κάποιος που παθαίνει επεισόδια πανικού δεν αναπτύσσει και απαραίτητα αγοραφοβία.
Για να πληρεί κάποιος τα κριτήρια της διαταραχής πανικού (με ή χωρίς αγοραφοβία), πρέπει να πάθει μια απρόσμενη κρίση πανικού και να αναπτύξει ένα υπερβολικό άγχος ότι θα ξαναπάθει το ίδιο και να αποφεύγει να πηγαίνει σε διάφορα μέρη και να νιώθει τόσο τρομαγμένος μήπως πάθει ένα επεισόδιο, σε σημείο που να επηρεάζεται αρνητικά η ζωή του. Ακόμα και αν ένα άτομο δεν έχει πάθει επεισόδιο πανικού για χρόνια μπορεί να εξακολουθεί να έχει την φοβία ότι θα πάθει και έτσι να συνεχίζει να έχει αγοραφοβία. Έτσι μπορούμε να δούμε ότι η αγοραφοβία δεν έχει να κάνει τόσο με τον αριθμό των επεισοδίων πανικού που έπαθε το άτομο αλλά καθορίζεται περισσότερο από το ότι νομίζει και περιμένει ότι θα πάθει μια νέα κρίση πανικού. Έτσι η αγοραφοβία και η αποφυγή καταστάσεων γίνεται τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων πανικού.
Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης είναι η χρήση (και η κατάχρηση) ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Μερικά άτομα παρ'όλα αυτά δεν αποφεύγουν να κυκλοφορήσουν και να κάνουν τις υποχρεώσεις τους εξ' αιτίας αυτής τους της φοβίας, αλλά ζούν μέσα στην αγωνία και το άγχος αναγκαστικά για να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Έτσι η αγοραφοβία ή εκδηλώνεται ως αποφυγή καταστάσεων τις οποίες κρίνει το άτομο ότι αν πάθει μια κρίση πανικού δεν θα μπορέσει να βρεί βοήθεια (πολυσύχναστες περιοχές ή απομακρυσμένες), ή αναγκάζεται να την ανεχτεί και να ζεί μέσα στην ένταση και το άγχος.
Η διαταραχή πανικού με ή χωρίς αγοραφοβία είναι αρκετά συνηθισμένη. Θεωρείται ότι το 3.5% του πληθυσμού πληρεί τα κριτήρια της διαταραχής πανικού σε κάποια φάση της ζωής του, εκ των οποίων τα 2/3 είναι γυναίκες.
* Ερέθισμα (cue), στην ψυχολογία, μπορεί να είναι οτιδήποτε (ένα μέρος, μια μυρωδιά, ένα πρόσωπο, ένα συναίσθημα, κλπ.) το οποίο μας προκαλεί μια αντίδραση παρόμοια με κάτι το οποίο μας είναι επίσης γνωστό. Για παράδειγμα, αν είσαστε κάπου και μυριστείτε ένα υπέροχο άρωμα, τότε όταν θα μυριστείτε ξανά αυτό το άρωμα ή κάτι ανάλογο θα θυμηθείτε το μέρος που το μυριστήκατε πρώτη φορά. Έτσι, το άρωμα είναι το ερέθισμα που σας θύμισε αυτό το μέρος.
riseafterthefall.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου