Share This To YourBlog.biz
Το ένστικτο της ανισόρροπης κυρίαρχης δύναμης και του υπέρ-φαίνεσθαι και αισθάνεσθαι είναι η κατεξοχήν ιδιότητα της δαιμονικής προσωπικότητας, ο προσδιορισμός και η φύση της. Το «υπέρ» και το «άνω» προσδιορίζεται, έχει υπόσταση μόνον με την ύπαρξη του «υπό» και του «κάτω» κι έτσι η εξουσιαστική εκ φύσεως υπερ-η-φάνεια και οίηση μπορεί να προσδιορίσει και να αποδείξει την «ανώτερη» φύση ή ρόλο της, μόνον εφόσον υπάρχει μια «κατώτερη» φύση κι ένας «κατώτερος» ρόλος κάποιων υπο-τελών, υπη-κόων της πάνω στους οποίους θα εξασκηθεί. Ο ρόλος του επίδοξου άρχοντα και δεσπότη είναι λοιπόν να βρεί υποτελείς και δούλους και ο ρόλος των προοριζόμενων δούλων και υπηκόων να αντισταθούν σθεναρά στον εξανδραποδισμό τους, αποτρέποντας τα σχέδια των τυράνων κι εξορίζοντάς τους στο πυρ το εξώτερον. Αν ο προοριζόμενος δούλος δεν αντισταθεί, ο άρχοντας θα κυριαρχήσει και θα επιβάλλει το δεσποτισμό του. Είναι τόσο απλό.
Εκείνο που δεν είναι τόσο απλό στη σύγχρονη κοινωνία μας είναι ότι όλοι οι τύρανοι και δεσπότες και όλοι οι υπερφίαλοι αλαζόνες άρχοντες είναι πια Δημοκράτες! Όλοι αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδανικά! Όλοι οι σύγχρονοι διαβόλοι ντύνονται σαν άγγελοι και τα έργα του σκότους τους προβάλλονται σαν έργα φωτός! Και το ευτράπελο είναι ότι τους πιστεύετε! Έχετε χάσει πια την ικανότητά σας να ξεχωρίζετε το καλό από το κακό και το διάολο από τον άγγελο, γιατί λίγο πολύ είσαστε κι εσείς κάτι και από τα δυό! Με την κυριαρχία του διαβόλου τόσους αιώνες στα γήινα, δεν μπορεί, επηρεασθήκατε, γίνατε κι εσείς , στη σκέψη τουλάχιστον και στη ψυχή, λίγο διαβολάκια. Δικαιολογείτε λοιπόν και καταλαβαίνετε πολλές φορές τους ομοίους σας! Ή έχετε απλώς τόση παντελή άγνοια και ευήθεια, που παρασύρεστε άκριτα από τους κακούς. «Το ύψος των αρχόντων εξομοιούται τοις άρχουσιν», είπαν οι αρχαίοι. Και μια και όλοι σχεδόν οι άρχοντές σας είναι διαβόλοι, τι νομίζετε ότι είσαστε εσείς;
Η ίδια η θέληση για δύναμη και αρχοντιά εις βάρος των άλλων είναι το εργαλείο του διαβόλου! Και κάθε αρχούμενος ονειρεύεται τη θέση του άρχοντα! Και κάθε σκλάβος θα ήθελε να είναι δεσπότης! Γι αυτό και παραμένει σκλάβος, γιατί ο δεσπότης ξέρει και καταλαβαίνει πολύ καλά ότι όλοι αυτοί που εξουσιάζει και καταπιέζει είναι επίδοξοι εχθροί του που εποφθαλμιούν τη θέση του. Μόνον οι πραγματικοί εραστές της ελευθερίας, πέρα από τη σκλαβιά και την τυρανία, πολεμούν εναντίον και των δυο!
Αν λοιπόν καταλάβετε ότι κρύβετε έναν τύρανο, έναν «μπάτσο» κι έναν δεπότη μέσα σας, αυτό θα είναι μια καλή αρχή για να ξεκινήσετε τους στοχασμούς σας και να ελέγξετε αν αυτές οι τάσεις είναι εργαλεία Ζωης για σας ή μήπως εργαλεία μιζέριας και θανάτου. Όταν καταλάβετε τι πραγματικά σας συμφέρει και απαρνηθείτε τον εξουσιαστικό εαυτό σας, την τιτανική φύση μέσα σας, τότε θα μπορέσει να αναδυθεί ο εσωτερικός σας Διόνυσος και να λάμψει ξανά το φως της κατανόησης και της διάκρισης του καλού από το κακό που είναι η πρώτη μεγάλη σας κατάκτηση ελευθερίας αφότου φάγατε το μήλο του Παραδείσου. Αν βέβαια με πλήρη διαύγεια και κατανόηση διακρίνετε και επιλέγετε συνειδητά το κακό, τότε είσαστε σίγουρα εχθρός μας και θα πρέπει να κάνουμε κάτι εναντίον σας. Όχι για να σας σκοτώσουμε, όπως σκέφτεστε να κάνετε εσείς σε μας, αλλά απλά να σας απομονώσουμε και να σας εξορίσουμε σε κάποια κόλαση που θα ταιριάζει μάλλον καλύτερα στις ενδόμυχες τάσεις, θελήσεις και έργα σας από το να μολύνετε τις δικές μας και να φέρετε την κόλαση πάνω στη γη.
Η σύγχρονη «Δημοκρατία» είναι μια έντεχνα καλυμμένη φασιστική ολιγαρχία των εχόντων και κατεχόντων. Είναι απλά η πονηρή επινόηση των αρχόντων και των τυράννων να σας παρουσιάζουν δυο τρεις εναλλακτικές λύσεις από τα μούτρα τους και όταν επιλέγετε τη μία από αυτές να νομίζετε ότι δήθεν σας αντιπροσωπεύει και ότι δρα για το καλό σας και προς όφελός σας και για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων σας. Αν έχετε κάποια ηλικία, κοιτάξτε πίσω σας τι «λύσεις» έδωσαν μέχρι τώρα οι πολιτικοί σας στα χρόνια προβλήματά σας και πόσο περισσότερο δουλεύετε σήμερα και πόσο μεγαλύτερο άγχος έχετε απ’ ό,τι παλαιότερα. Και ότι το ζωνάρι όλο και σφίγγει στη μέση σας αναβάλλοντας τις λύσεις για τις επόμενες γενεές. Η ΖΩΗ έχει καταντήσει μιζέρια και αγώνας για επιβίωση. Τη μόνη προσφορά που έχουν κάνει μέχρι τώρα οι πολιτικοί σας είναι το ρουσφέτι σε μερικούς από σας και μπορεί να βόλεψαν έτσι κάπου το γιο ή την κόρη σας, αλλά δημιούργησαν παρόλα αυτά χιλιάδες νέους ανέργους.
Η «Δημοκρατία» είναι το μεγάλο όπλο του καπιταλισμού, η πιο ευφυής μέχρι τώρα επινόησή του και ο καπιταλισμός, θα πρέπει να το καταλάβετε και αυτό, είναι επίσης μια ευφυέστατη επινόηση των ολιγαρχικών εξουσιαστών σας. Αυτοί γνωρίζουν πως να συσσωρεύουν και να ελέγχουν το παγκόσμιο χρήμα, μαζί με όλους εσάς μέσω της διαρκούς ανάγκης και της μισθωτής εργασίας. Πάντα αυτοί οι ίδιοι κυριαρχούσαν, εξουσίαζαν και ηγεμόνευαν μέσω της ισχύς του πλούτου τους. Με τον καπιταλισμό όμως σας δελεάζουν ότι δήθεν άμα δουλέψτε σκληρά και επίμονα θα μπορέσετε να γίνετε κι εσείς σαν και αυτούς «πλούσιος», με όλα τα αγαθά, τη δύναμη και τις δυνατότητες που προσφέρει το χρήμα σήμερα. Θα αργήστε να καταλάβετε ότι οι περισσότεροι από σας το μόνο που μπορείτε να καταφέρετε να κάνετε με την έντιμη δουλειά σας στη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής είναι το πολύ ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο. Αν όμως είσαστε πιο «έξυπνος», όπως λένε και όχι μαλάκας σαν τους άλλους, θα φροντίστε από νωρίς να μην χαραμίστε τόσο άδοξα τη ζωή σας και να κάνετε κάτι πιο δυναμικό μέσα στις δυνατότητες του ανταγωνισμού και της εκμετάλλευσης που σας προσφέρει το σύστημα. Περιστέλλοντας έτσι κάπως την «εντιμότητά», σας μπορείτε να ανέλθετε και να φτιάξετε τελικά μια πιο άνετη ζωή από τον έντιμο μαλάκα οικογενειάρχη. Ό,τι και να κάνετε όμως, ελάχιστοι από σας θα μπορέσουν να ανέλθουν στα ύπατα αξιώματα της παγκόσμιας εξουσίας και δύναμης, στον εσωτερικό κύκλο της κυβερνώσας ελίτ. Εσείς οι μισοπετυχημένοι, αλλά άπληστοι να ανέβετε ακόμα πιο ψηλά, παρόλο που βολεύεστε μια χαρά εκεί που βρισκόσαστε, θα δουλέψετε το ίδιο σκληρά με τον μεροκαματιάρη φτωχό οικογενειάρχη και ίσως μερικές φορές πολύ περισσότερο, για να μπορέσετε να αντέξετε στον ανταγωνισμό και να ικανοποιήστε τη θέλησή σας για ανώτερα μεγαλεία και αξιώματα.
Η ακόρεστη επιθυμία μιας όλο και «καλύτερης» ή «ανώτερης» κατάστασης, είναι η εμμονή σας και αθλιότητά σας και η μίζερη ζωή που τελικά ζείτε κι εσείς σαν τον φτωχό μεροκαματιάρη. Έχετε την άνεση της κατανάλωσης, τη μη οικονομική ανέχεια, μπορείτε να αγοράζετε πολλά πράγματα, ακόμα και την αγάπη και τον έρωτα, αλλά δεν ζείτε πραγματικά και πλέρια. Σύντομα θα αρχίστε τις κοκαϊνες και τις μυτιές για μια πιο «γεμάτη» ζωή, για να καλύψτε την εσωτερική θλίψη σας. Κι εσείς ακριβώς οι μεσοαστοί, που αγωνίζεστε να γίνετε μεγαλοαστοί, είσαστε η ραχοκοκαλιά του Καπιταλισμού και του νεοφιλευθερισμού και οι πιο σθεναροί υποστηριχτές του. Κανείς μα κανείς δε θα σας εμποδίσει να γίνετε μεγαλοαστός, όταν μπορείτε να διακρίνετε άλλους μεγαλοαστούς γύρω σας και εποφθαλμιάτε τη θέση τους ή θέλετε να γίνετε τουλάχιστον σαν αυτούς. Ένας διαρκής αγώνας για περισσότερο χρήμα, εξουσία και δύναμη. Και οι 300 υπερμεγαλοαστοί που διαφεντεύουν τον κόσμο βλέπουν όλο αυτό το δαιμονικό τους κατασκεύασμα με ένα ελαφρό χαμόγελο από ψηλά και ήσυχα ηγεμονεύουν. Ο μικροαστός θα προσπαθεί όλη τη ζωή του να γίνει αστός, ο αστός μεσαστός, ο μεσοαστός μεγαλαοαστός και ο μεγαλοαστός θα κάτσει στ’ αυγά του για τι θα καταλάβει ότι μέχρι εκεί του επιτρέπει το σύστημα να ανέβει, διότι μετά βρίσκεται μόνον η κληρονομική θέση των 300 περίπου οικογενειών που διαφεντεύουν πραγματικά τον κόσμο εδώ και αιώνες από το παρασκήνιο! Ή θα γίνουν συνειδητοί εξυπηρετητές αυτής της ολιγομελούς άρχουσας τάξης, διατηρώντας τα προνόμια που απέκτησαν μέχρι τώρα κατά την άνοδό τους, ή θα κατακρημνιστούν και θα τα χάσουν όλα! Διότι η δύναμη των «300» είναι αμείλικτη ακόμα και για τους μεγαλοαστούς. Σε μερικούς «άξιους» μεγαλοαστούς ίσως να επιτραπεί η αναρρίχηση ενός ακόμα σκαλοπατιού για ειδικούς λόγους, αλλά πολύ δύσκολα. Η ολιγαρχία πρέπει να παραμείνει ολιγαρχία, γιατί διαφορετικά χάνει τη δύναμή της. Στα χαμηλότερα κλιμάκια, άμα θες να ανέβεις κάπως ψηλότερα, θα πρέπει να ρίξεις κάποιον άλλον ή κάποιους άλλους. Δεν μπορούν να ανέβουν όλοι! Ιδίως όταν οι πληθυσμοί των ανθρώπων αυξάνουν διαρκώς όλο και περισσότερο. Με αυτό τον τρόπο αυξάνει κατά πολύ η βάση των μη προνομιούχων, μαζί και οι φωνές τους και οι αντιδράσεις τους και θα πρέπει έτσι να αναληφθούν μερικοί πόλεμοι για να κλείσουν τα στόματα, αλλά και για να περιορίσουν τον γενικό «άχρηστο» πληθυσμό που καταναλώνει τις περιορισμένες πρώτες ύλες του πλανήτη μας. Οι πόλεμοι είναι έτσι εγγενείς στον Καπιταλισμό, άμεσο αποτέλεσμα της ανταγωνιστικής φύσης του.
Μπορείτε να φαντασθείτε με μια ματιά όλο αυτό το σχήμα του παγκόσμιου ανταγωνισμού όπου εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται, πολεμούν και σκοτώνονται μεταξύ τους προσπαθώντας να αναρριχηθούν σε ψηλότερα επίπεδα της πυραμίδας της κοινωνικής ζωής, στην κορυφή της οποίας στέκονται ήσυχοι και ήρεμοι, πάνω από την ταραχώδη κίνηση και οχλοβοή, οι «θεοί αυτού του κόσμου», απολαμβάνοντας τη μέγιστη δύναμη και κυριαχία τους;
Και μην ξεχνάτε ότι σε κάθε επίπεδο αυτής της πυραμίδας ισχύει ο νόμος του αδιαχώρητου κι επομένως το πλήθος των ανθρώπων σε καθένα από αυτά παραμένει σταθερό, σχεδόν πάντα το ίδιο, κι επομένως όσοι ανέβουν, άλλοι τόσοι θα πρέπει να κατέβουν για να διατηρηθεί η ισορροπία και αποτελεσματικότητα του όλου σχήματος. Μια πραγματικά δαιμονική σύλληψη και επίτευξη καθ’ εικόνα των θρησκευτικών πιστεύω της ανθρωπότητας. Και ποιος δε θέλει να φτάσει στην κορυφή για να γίνει ολύμπιος θεός και αυτός, έστω και αν δεν ξέρει ακόμα ότι το σύστημα δεν επιτρέπει τη θέωση όλων των ανθρώπων; Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτή την διαρκή τάση για άνοδο και βελτίωση, δύναμη και κυριαρχία που ικανοποιεί τα πιο βαθιά οράματα οποιοδήποτε σκλάβου, να μπορέσει να γίνει και αυτός κάποτε δεσπότης και αφεντικό; Ποιος μπορεί να σταματήσει τη δίψα για βελτίωση, δόξα, ανύψωση και δύναμη;
Η απάντηση για μας είναι μία και μόνη: η σοφία, η σύνεση και η εγήγορση! Πίσω από κάθε προσπάθεια για μια μάταιη αναρρίχηση κρύβεται η πτώση του θανάτου! Ο θάνατος καραδοκεί παντού γύρω μας σαν ένας ελεύθερος σκοπευτής του μοιραίου και αν δεν το συνειδητοποιήσουμε και καταλάβουμε αυτό καλά μέσα μας, τότε έχουμε χάσει τη ζωή. Και αυτό ακριβώς κάνουμε συνεχώς: χάνουμε τη ζωή αναβάλλοντάς την πάντα για αύριο, όταν θα έχουμε αναρριχηθεί σε ένα ψηλότερο και ευρύτερο επίπεδο, σε έναν διαρκή αγώνα προς την κορυφή, όταν δεν υπάρχει πιο ευρύτερο επίπεδο από τη βάση! Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να απαρνηθούμε την κορυφή και ν’ απολαύσουμε πλέρια την ευρύτητα και το μεγαλείο της βάσης. Αλλά και κάτι άλλο: Θα πρέπει να σταματήσουμε όλο αυτό το πυραμιδικό σύστημα καταπίεσης που μας εμποδίζει να απολαύσουμε τη βάση. Η ζωή της βάσης γίνεται μιζέρια και καταναγκασμός με όλο αυτό το πυραμιδικό σύστημα εξουσίας από πάνω της, διότι η βάση δέχεται το βάρος και την καταπίεση και εξουσιαστική ισχύ όλων των άλλων επιπέδων από πάνω της, μέχρι την κορυφή. Άρα για να ζήσουμε στη βάση μια πλέρια και ευρύτερη ζωή, ενόψει μάλιστα της πολύ μικρής σχετικά διάρκειας της ζωής μας , θα πρέπει να γκρεμίσουμε την κορυφή και μαζί με αυτήν ολόκληρη την πυραμίδα της κοινωνικής εξέλιξης! Μόνον έτσι θα γλιτώσουμε από τη συμφορά. Μόνον όταν αρνηθούμε να προσφέρουμε στήριξη στα καταπιεστικά και συνθλιπτικά επίπεδα από πάνω μας, η πυραμίδα θα γκρεμιστεί και θα πέσει μαζί με τους καταπιεστές μας.
Η ΖΩΗ στη βάση εμφορείται από ταπεινότητα, αλληλεγγύη και αλληλοπροσφορά και κανείς δεν είναι ανώτερος από κανέναν, ούτε και θέλει να είναι ανώτερος. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι περισσότεροι εκπαιδευμένοι και καταρτισμένοι και με μεγαλύτερη γνώση από τους άλλους, αλλά τα επιτεύγματά τους αυτά δεν είναι για να τους κάνουν να ξεχωρίζουν από τους άλλους και να νιώθουν «ανώτεροι», αλλά για να τα προσφέρουν στους άλλους και να τους διδάξουν, καθιστώντας τους κοινωνούς των πνευματικών κατακτήσεών τους. Μονιασμένοι κι αγαπημένοι πια όλοι οι άνθρωποι στη βάση και απολαμβάνοντας τη μέγιστη δυνατή ΖΩΗ μέχρι τώρα, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία και όλες τις μέχρι τώρα πνευματικές κατακτήσεις τους για τη διεύρυνση της ελευθερίας τους, θα μπορέσουν να ασχοληθούν στη συνέχεια και με αυτό καθεαυτό το πρόβλημα του βιολογικού τους θανάτου που είναι και ο μόνος πραγματικός αδυσπώπητο εχθρός τους, τον οποίο και θα πρέπει κάποια στιγμή να εξολοθρεύσουν.
Η κοινωνία μας πάσχει δυστυχώς από έλειψη ήθους και αρετής. Βρισκόμαστε για πάρα πολλά χρόνια σε ένα πολιτιστικό τέλμα για να μην πούμε σε μια πολιτιστική βαρβαρότητα. Χρειαζόμαστη μια δυναμική πολιτιστική επανάσταση, ένα νέο ζωογόνο αναγενεννησιακό πνεύμα να φυσήξει και να σαρώσει μακριά όλη τη μιαρότητα και πνευματική κόπρο, για να προβάλλουν για μια ακόμη φορά λαμπερά μπροστά μας καθοδηγώντας μας σε ευγενείς ατραπούς δράσης τα κλασικά πρότυπα και ιδεώδη του ήθους, της αρετής και του κάλλους, μαζί με την πλέρια απόλαυση της ζωής από τα οποία αποκοπήκαμε εξ’ αιτίας της θρησκευτικής δεισιδαιμονικής ευήθειας και της ασύδοτης καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Το ένστικτο της ανισόρροπης κυρίαρχης δύναμης και του υπέρ-φαίνεσθαι και αισθάνεσθαι είναι η κατεξοχήν ιδιότητα της δαιμονικής προσωπικότητας, ο προσδιορισμός και η φύση της. Το «υπέρ» και το «άνω» προσδιορίζεται, έχει υπόσταση μόνον με την ύπαρξη του «υπό» και του «κάτω» κι έτσι η εξουσιαστική εκ φύσεως υπερ-η-φάνεια και οίηση μπορεί να προσδιορίσει και να αποδείξει την «ανώτερη» φύση ή ρόλο της, μόνον εφόσον υπάρχει μια «κατώτερη» φύση κι ένας «κατώτερος» ρόλος κάποιων υπο-τελών, υπη-κόων της πάνω στους οποίους θα εξασκηθεί. Ο ρόλος του επίδοξου άρχοντα και δεσπότη είναι λοιπόν να βρεί υποτελείς και δούλους και ο ρόλος των προοριζόμενων δούλων και υπηκόων να αντισταθούν σθεναρά στον εξανδραποδισμό τους, αποτρέποντας τα σχέδια των τυράνων κι εξορίζοντάς τους στο πυρ το εξώτερον. Αν ο προοριζόμενος δούλος δεν αντισταθεί, ο άρχοντας θα κυριαρχήσει και θα επιβάλλει το δεσποτισμό του. Είναι τόσο απλό.
Εκείνο που δεν είναι τόσο απλό στη σύγχρονη κοινωνία μας είναι ότι όλοι οι τύρανοι και δεσπότες και όλοι οι υπερφίαλοι αλαζόνες άρχοντες είναι πια Δημοκράτες! Όλοι αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδανικά! Όλοι οι σύγχρονοι διαβόλοι ντύνονται σαν άγγελοι και τα έργα του σκότους τους προβάλλονται σαν έργα φωτός! Και το ευτράπελο είναι ότι τους πιστεύετε! Έχετε χάσει πια την ικανότητά σας να ξεχωρίζετε το καλό από το κακό και το διάολο από τον άγγελο, γιατί λίγο πολύ είσαστε κι εσείς κάτι και από τα δυό! Με την κυριαρχία του διαβόλου τόσους αιώνες στα γήινα, δεν μπορεί, επηρεασθήκατε, γίνατε κι εσείς , στη σκέψη τουλάχιστον και στη ψυχή, λίγο διαβολάκια. Δικαιολογείτε λοιπόν και καταλαβαίνετε πολλές φορές τους ομοίους σας! Ή έχετε απλώς τόση παντελή άγνοια και ευήθεια, που παρασύρεστε άκριτα από τους κακούς. «Το ύψος των αρχόντων εξομοιούται τοις άρχουσιν», είπαν οι αρχαίοι. Και μια και όλοι σχεδόν οι άρχοντές σας είναι διαβόλοι, τι νομίζετε ότι είσαστε εσείς;
Η ίδια η θέληση για δύναμη και αρχοντιά εις βάρος των άλλων είναι το εργαλείο του διαβόλου! Και κάθε αρχούμενος ονειρεύεται τη θέση του άρχοντα! Και κάθε σκλάβος θα ήθελε να είναι δεσπότης! Γι αυτό και παραμένει σκλάβος, γιατί ο δεσπότης ξέρει και καταλαβαίνει πολύ καλά ότι όλοι αυτοί που εξουσιάζει και καταπιέζει είναι επίδοξοι εχθροί του που εποφθαλμιούν τη θέση του. Μόνον οι πραγματικοί εραστές της ελευθερίας, πέρα από τη σκλαβιά και την τυρανία, πολεμούν εναντίον και των δυο!
Αν λοιπόν καταλάβετε ότι κρύβετε έναν τύρανο, έναν «μπάτσο» κι έναν δεπότη μέσα σας, αυτό θα είναι μια καλή αρχή για να ξεκινήσετε τους στοχασμούς σας και να ελέγξετε αν αυτές οι τάσεις είναι εργαλεία Ζωης για σας ή μήπως εργαλεία μιζέριας και θανάτου. Όταν καταλάβετε τι πραγματικά σας συμφέρει και απαρνηθείτε τον εξουσιαστικό εαυτό σας, την τιτανική φύση μέσα σας, τότε θα μπορέσει να αναδυθεί ο εσωτερικός σας Διόνυσος και να λάμψει ξανά το φως της κατανόησης και της διάκρισης του καλού από το κακό που είναι η πρώτη μεγάλη σας κατάκτηση ελευθερίας αφότου φάγατε το μήλο του Παραδείσου. Αν βέβαια με πλήρη διαύγεια και κατανόηση διακρίνετε και επιλέγετε συνειδητά το κακό, τότε είσαστε σίγουρα εχθρός μας και θα πρέπει να κάνουμε κάτι εναντίον σας. Όχι για να σας σκοτώσουμε, όπως σκέφτεστε να κάνετε εσείς σε μας, αλλά απλά να σας απομονώσουμε και να σας εξορίσουμε σε κάποια κόλαση που θα ταιριάζει μάλλον καλύτερα στις ενδόμυχες τάσεις, θελήσεις και έργα σας από το να μολύνετε τις δικές μας και να φέρετε την κόλαση πάνω στη γη.
Η σύγχρονη «Δημοκρατία» είναι μια έντεχνα καλυμμένη φασιστική ολιγαρχία των εχόντων και κατεχόντων. Είναι απλά η πονηρή επινόηση των αρχόντων και των τυράννων να σας παρουσιάζουν δυο τρεις εναλλακτικές λύσεις από τα μούτρα τους και όταν επιλέγετε τη μία από αυτές να νομίζετε ότι δήθεν σας αντιπροσωπεύει και ότι δρα για το καλό σας και προς όφελός σας και για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων σας. Αν έχετε κάποια ηλικία, κοιτάξτε πίσω σας τι «λύσεις» έδωσαν μέχρι τώρα οι πολιτικοί σας στα χρόνια προβλήματά σας και πόσο περισσότερο δουλεύετε σήμερα και πόσο μεγαλύτερο άγχος έχετε απ’ ό,τι παλαιότερα. Και ότι το ζωνάρι όλο και σφίγγει στη μέση σας αναβάλλοντας τις λύσεις για τις επόμενες γενεές. Η ΖΩΗ έχει καταντήσει μιζέρια και αγώνας για επιβίωση. Τη μόνη προσφορά που έχουν κάνει μέχρι τώρα οι πολιτικοί σας είναι το ρουσφέτι σε μερικούς από σας και μπορεί να βόλεψαν έτσι κάπου το γιο ή την κόρη σας, αλλά δημιούργησαν παρόλα αυτά χιλιάδες νέους ανέργους.
Η «Δημοκρατία» είναι το μεγάλο όπλο του καπιταλισμού, η πιο ευφυής μέχρι τώρα επινόησή του και ο καπιταλισμός, θα πρέπει να το καταλάβετε και αυτό, είναι επίσης μια ευφυέστατη επινόηση των ολιγαρχικών εξουσιαστών σας. Αυτοί γνωρίζουν πως να συσσωρεύουν και να ελέγχουν το παγκόσμιο χρήμα, μαζί με όλους εσάς μέσω της διαρκούς ανάγκης και της μισθωτής εργασίας. Πάντα αυτοί οι ίδιοι κυριαρχούσαν, εξουσίαζαν και ηγεμόνευαν μέσω της ισχύς του πλούτου τους. Με τον καπιταλισμό όμως σας δελεάζουν ότι δήθεν άμα δουλέψτε σκληρά και επίμονα θα μπορέσετε να γίνετε κι εσείς σαν και αυτούς «πλούσιος», με όλα τα αγαθά, τη δύναμη και τις δυνατότητες που προσφέρει το χρήμα σήμερα. Θα αργήστε να καταλάβετε ότι οι περισσότεροι από σας το μόνο που μπορείτε να καταφέρετε να κάνετε με την έντιμη δουλειά σας στη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής είναι το πολύ ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο. Αν όμως είσαστε πιο «έξυπνος», όπως λένε και όχι μαλάκας σαν τους άλλους, θα φροντίστε από νωρίς να μην χαραμίστε τόσο άδοξα τη ζωή σας και να κάνετε κάτι πιο δυναμικό μέσα στις δυνατότητες του ανταγωνισμού και της εκμετάλλευσης που σας προσφέρει το σύστημα. Περιστέλλοντας έτσι κάπως την «εντιμότητά», σας μπορείτε να ανέλθετε και να φτιάξετε τελικά μια πιο άνετη ζωή από τον έντιμο μαλάκα οικογενειάρχη. Ό,τι και να κάνετε όμως, ελάχιστοι από σας θα μπορέσουν να ανέλθουν στα ύπατα αξιώματα της παγκόσμιας εξουσίας και δύναμης, στον εσωτερικό κύκλο της κυβερνώσας ελίτ. Εσείς οι μισοπετυχημένοι, αλλά άπληστοι να ανέβετε ακόμα πιο ψηλά, παρόλο που βολεύεστε μια χαρά εκεί που βρισκόσαστε, θα δουλέψετε το ίδιο σκληρά με τον μεροκαματιάρη φτωχό οικογενειάρχη και ίσως μερικές φορές πολύ περισσότερο, για να μπορέσετε να αντέξετε στον ανταγωνισμό και να ικανοποιήστε τη θέλησή σας για ανώτερα μεγαλεία και αξιώματα.
Η ακόρεστη επιθυμία μιας όλο και «καλύτερης» ή «ανώτερης» κατάστασης, είναι η εμμονή σας και αθλιότητά σας και η μίζερη ζωή που τελικά ζείτε κι εσείς σαν τον φτωχό μεροκαματιάρη. Έχετε την άνεση της κατανάλωσης, τη μη οικονομική ανέχεια, μπορείτε να αγοράζετε πολλά πράγματα, ακόμα και την αγάπη και τον έρωτα, αλλά δεν ζείτε πραγματικά και πλέρια. Σύντομα θα αρχίστε τις κοκαϊνες και τις μυτιές για μια πιο «γεμάτη» ζωή, για να καλύψτε την εσωτερική θλίψη σας. Κι εσείς ακριβώς οι μεσοαστοί, που αγωνίζεστε να γίνετε μεγαλοαστοί, είσαστε η ραχοκοκαλιά του Καπιταλισμού και του νεοφιλευθερισμού και οι πιο σθεναροί υποστηριχτές του. Κανείς μα κανείς δε θα σας εμποδίσει να γίνετε μεγαλοαστός, όταν μπορείτε να διακρίνετε άλλους μεγαλοαστούς γύρω σας και εποφθαλμιάτε τη θέση τους ή θέλετε να γίνετε τουλάχιστον σαν αυτούς. Ένας διαρκής αγώνας για περισσότερο χρήμα, εξουσία και δύναμη. Και οι 300 υπερμεγαλοαστοί που διαφεντεύουν τον κόσμο βλέπουν όλο αυτό το δαιμονικό τους κατασκεύασμα με ένα ελαφρό χαμόγελο από ψηλά και ήσυχα ηγεμονεύουν. Ο μικροαστός θα προσπαθεί όλη τη ζωή του να γίνει αστός, ο αστός μεσαστός, ο μεσοαστός μεγαλαοαστός και ο μεγαλοαστός θα κάτσει στ’ αυγά του για τι θα καταλάβει ότι μέχρι εκεί του επιτρέπει το σύστημα να ανέβει, διότι μετά βρίσκεται μόνον η κληρονομική θέση των 300 περίπου οικογενειών που διαφεντεύουν πραγματικά τον κόσμο εδώ και αιώνες από το παρασκήνιο! Ή θα γίνουν συνειδητοί εξυπηρετητές αυτής της ολιγομελούς άρχουσας τάξης, διατηρώντας τα προνόμια που απέκτησαν μέχρι τώρα κατά την άνοδό τους, ή θα κατακρημνιστούν και θα τα χάσουν όλα! Διότι η δύναμη των «300» είναι αμείλικτη ακόμα και για τους μεγαλοαστούς. Σε μερικούς «άξιους» μεγαλοαστούς ίσως να επιτραπεί η αναρρίχηση ενός ακόμα σκαλοπατιού για ειδικούς λόγους, αλλά πολύ δύσκολα. Η ολιγαρχία πρέπει να παραμείνει ολιγαρχία, γιατί διαφορετικά χάνει τη δύναμή της. Στα χαμηλότερα κλιμάκια, άμα θες να ανέβεις κάπως ψηλότερα, θα πρέπει να ρίξεις κάποιον άλλον ή κάποιους άλλους. Δεν μπορούν να ανέβουν όλοι! Ιδίως όταν οι πληθυσμοί των ανθρώπων αυξάνουν διαρκώς όλο και περισσότερο. Με αυτό τον τρόπο αυξάνει κατά πολύ η βάση των μη προνομιούχων, μαζί και οι φωνές τους και οι αντιδράσεις τους και θα πρέπει έτσι να αναληφθούν μερικοί πόλεμοι για να κλείσουν τα στόματα, αλλά και για να περιορίσουν τον γενικό «άχρηστο» πληθυσμό που καταναλώνει τις περιορισμένες πρώτες ύλες του πλανήτη μας. Οι πόλεμοι είναι έτσι εγγενείς στον Καπιταλισμό, άμεσο αποτέλεσμα της ανταγωνιστικής φύσης του.
Μπορείτε να φαντασθείτε με μια ματιά όλο αυτό το σχήμα του παγκόσμιου ανταγωνισμού όπου εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται, πολεμούν και σκοτώνονται μεταξύ τους προσπαθώντας να αναρριχηθούν σε ψηλότερα επίπεδα της πυραμίδας της κοινωνικής ζωής, στην κορυφή της οποίας στέκονται ήσυχοι και ήρεμοι, πάνω από την ταραχώδη κίνηση και οχλοβοή, οι «θεοί αυτού του κόσμου», απολαμβάνοντας τη μέγιστη δύναμη και κυριαχία τους;
Και μην ξεχνάτε ότι σε κάθε επίπεδο αυτής της πυραμίδας ισχύει ο νόμος του αδιαχώρητου κι επομένως το πλήθος των ανθρώπων σε καθένα από αυτά παραμένει σταθερό, σχεδόν πάντα το ίδιο, κι επομένως όσοι ανέβουν, άλλοι τόσοι θα πρέπει να κατέβουν για να διατηρηθεί η ισορροπία και αποτελεσματικότητα του όλου σχήματος. Μια πραγματικά δαιμονική σύλληψη και επίτευξη καθ’ εικόνα των θρησκευτικών πιστεύω της ανθρωπότητας. Και ποιος δε θέλει να φτάσει στην κορυφή για να γίνει ολύμπιος θεός και αυτός, έστω και αν δεν ξέρει ακόμα ότι το σύστημα δεν επιτρέπει τη θέωση όλων των ανθρώπων; Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε αυτή την διαρκή τάση για άνοδο και βελτίωση, δύναμη και κυριαρχία που ικανοποιεί τα πιο βαθιά οράματα οποιοδήποτε σκλάβου, να μπορέσει να γίνει και αυτός κάποτε δεσπότης και αφεντικό; Ποιος μπορεί να σταματήσει τη δίψα για βελτίωση, δόξα, ανύψωση και δύναμη;
Η απάντηση για μας είναι μία και μόνη: η σοφία, η σύνεση και η εγήγορση! Πίσω από κάθε προσπάθεια για μια μάταιη αναρρίχηση κρύβεται η πτώση του θανάτου! Ο θάνατος καραδοκεί παντού γύρω μας σαν ένας ελεύθερος σκοπευτής του μοιραίου και αν δεν το συνειδητοποιήσουμε και καταλάβουμε αυτό καλά μέσα μας, τότε έχουμε χάσει τη ζωή. Και αυτό ακριβώς κάνουμε συνεχώς: χάνουμε τη ζωή αναβάλλοντάς την πάντα για αύριο, όταν θα έχουμε αναρριχηθεί σε ένα ψηλότερο και ευρύτερο επίπεδο, σε έναν διαρκή αγώνα προς την κορυφή, όταν δεν υπάρχει πιο ευρύτερο επίπεδο από τη βάση! Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να απαρνηθούμε την κορυφή και ν’ απολαύσουμε πλέρια την ευρύτητα και το μεγαλείο της βάσης. Αλλά και κάτι άλλο: Θα πρέπει να σταματήσουμε όλο αυτό το πυραμιδικό σύστημα καταπίεσης που μας εμποδίζει να απολαύσουμε τη βάση. Η ζωή της βάσης γίνεται μιζέρια και καταναγκασμός με όλο αυτό το πυραμιδικό σύστημα εξουσίας από πάνω της, διότι η βάση δέχεται το βάρος και την καταπίεση και εξουσιαστική ισχύ όλων των άλλων επιπέδων από πάνω της, μέχρι την κορυφή. Άρα για να ζήσουμε στη βάση μια πλέρια και ευρύτερη ζωή, ενόψει μάλιστα της πολύ μικρής σχετικά διάρκειας της ζωής μας , θα πρέπει να γκρεμίσουμε την κορυφή και μαζί με αυτήν ολόκληρη την πυραμίδα της κοινωνικής εξέλιξης! Μόνον έτσι θα γλιτώσουμε από τη συμφορά. Μόνον όταν αρνηθούμε να προσφέρουμε στήριξη στα καταπιεστικά και συνθλιπτικά επίπεδα από πάνω μας, η πυραμίδα θα γκρεμιστεί και θα πέσει μαζί με τους καταπιεστές μας.
Η ΖΩΗ στη βάση εμφορείται από ταπεινότητα, αλληλεγγύη και αλληλοπροσφορά και κανείς δεν είναι ανώτερος από κανέναν, ούτε και θέλει να είναι ανώτερος. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι περισσότεροι εκπαιδευμένοι και καταρτισμένοι και με μεγαλύτερη γνώση από τους άλλους, αλλά τα επιτεύγματά τους αυτά δεν είναι για να τους κάνουν να ξεχωρίζουν από τους άλλους και να νιώθουν «ανώτεροι», αλλά για να τα προσφέρουν στους άλλους και να τους διδάξουν, καθιστώντας τους κοινωνούς των πνευματικών κατακτήσεών τους. Μονιασμένοι κι αγαπημένοι πια όλοι οι άνθρωποι στη βάση και απολαμβάνοντας τη μέγιστη δυνατή ΖΩΗ μέχρι τώρα, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία και όλες τις μέχρι τώρα πνευματικές κατακτήσεις τους για τη διεύρυνση της ελευθερίας τους, θα μπορέσουν να ασχοληθούν στη συνέχεια και με αυτό καθεαυτό το πρόβλημα του βιολογικού τους θανάτου που είναι και ο μόνος πραγματικός αδυσπώπητο εχθρός τους, τον οποίο και θα πρέπει κάποια στιγμή να εξολοθρεύσουν.
Η κοινωνία μας πάσχει δυστυχώς από έλειψη ήθους και αρετής. Βρισκόμαστε για πάρα πολλά χρόνια σε ένα πολιτιστικό τέλμα για να μην πούμε σε μια πολιτιστική βαρβαρότητα. Χρειαζόμαστη μια δυναμική πολιτιστική επανάσταση, ένα νέο ζωογόνο αναγενεννησιακό πνεύμα να φυσήξει και να σαρώσει μακριά όλη τη μιαρότητα και πνευματική κόπρο, για να προβάλλουν για μια ακόμη φορά λαμπερά μπροστά μας καθοδηγώντας μας σε ευγενείς ατραπούς δράσης τα κλασικά πρότυπα και ιδεώδη του ήθους, της αρετής και του κάλλους, μαζί με την πλέρια απόλαυση της ζωής από τα οποία αποκοπήκαμε εξ’ αιτίας της θρησκευτικής δεισιδαιμονικής ευήθειας και της ασύδοτης καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου