Για το ενιαίο νόμισμα, η δημοκρατία είναι επικίνδυνη

Share This To YourBlog.biz

Ως πολιτικός, γνωρίζεις ότι η θέση σου είναι δύσκολη, όταν αυτό που φοβάσαι περισσότερο είναι η κοινή γνώμη. Η πολιτική και η οικονομική ελίτ της Ευρώπης παραμένουν αφοσιωμένες στο ευρώ. Ωστόσο, οι λαοί της Ευρώπης είναι πολύ λιγότερο ενθουσιώδεις για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που απαιτείται προκειμένου να διαφυλαχθεί το ενιαίο νόμισμα των 17 κρατών. Οι πιστωτές, όπως οι Γερμανοί, δεν θέλουν να ανοίγουν τα πορτοφόλια τους, ενώ οι οφειλέτες, όπως οι Έλληνες, δεν θέλουν να υποτάσσονται στις επιταγές των χωρών που διαθέτουν χρήματα. Έτσι, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος.



Η τελευταία δημοκρατική απειλή για το ευρώ προέρχεται από τους Iρλανδούς, που έχουν μια παράδοση στις δημοκρατικές διαδικασίες. Ο πρωθυπουργός Enda Kenny ανακοίνωσε στις 28 Φεβρουαρίου ότι η κυβέρνηση θα ορίσει μια ημερομηνία για τη διενέργεια δημοψηφίσματος με αντικείμενο την έγκριση του νέου δημοσιονομικού συμφώνουν της Ε.Ε. Εμφανίστηκε αισιόδοξος, λεγόντας πως το δημοψήφισμα θα δώσει ευκαιρία στον ιρλανδικό λαό να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή της χώρας στο ευρώ. Φυσικά, είναι πιθανό το ενδεχόμενο η απάντηση στην ψηφοφορία να είναι αρνητική. Ο Thomas Costerg, οικονομολόγος της Standard Chartered στο Λονδίνο σχολίασε: "Αυτό το δημοψήφισμα ενέχει τεράστιους κινδύνους... μπορεί να εντείνει τη νευρικότητα για το μέλλον της περιμέτρου της ζώνης του ευρώ. "


Υπάρχει ένα φωτεινό σημείο για τον Kenny. Προκειμένου να διασφαλίσουν το ιρλανδικό «ναι», οι ευρωπαϊκές δυνάμεις ενδέχεται να χαλαρώσουν τους όρους του ιρλανδικού προγράμματος στήριξης. "Το δημοψήφισμα παρέχει στην κυβέρνηση μικρή δυνατότητα επιρροής", λέει ο Liam Dunne, αναλυτής της Bloxham στο Δουβλίνο.


Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι αξιωματούχοι που αγωνίζονται να κρατήσουν ενωμένη τη ζώνη του ευρώ είναι ότι όσες περισσότερες παραχωρήσεις κάνουν για χάρη της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, τόσο περισσότερο εξοργίζουν τους ψηφοφόρους στη Γερμανία, την Ολλανδία και την Φινλανδία. Και, φυσικά, συμβαίνει και το αντίστροφο. Ούτε μια στιγμή ησυχίας για τους ευρωκράτες.


Του Peter Coy
Ο Coy είναι συντάκτης Οικονομικών του Bloomberg Businessweek.

Ως πολιτικός, γνωρίζεις ότι η θέση σου είναι δύσκολη, όταν αυτό που φοβάσαι περισσότερο είναι η κοινή γνώμη. Η πολιτική και η οικονομική ελίτ της Ευρώπης παραμένουν αφοσιωμένες στο ευρώ. Ωστόσο, οι λαοί της Ευρώπης είναι πολύ λιγότερο ενθουσιώδεις για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που απαιτείται προκειμένου να διαφυλαχθεί το ενιαίο νόμισμα των 17 κρατών. Οι πιστωτές, όπως οι Γερμανοί, δεν θέλουν να ανοίγουν τα πορτοφόλια τους, ενώ οι οφειλέτες, όπως οι Έλληνες, δεν θέλουν να υποτάσσονται στις επιταγές των χωρών που διαθέτουν χρήματα. Έτσι, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος.



Η τελευταία δημοκρατική απειλή για το ευρώ προέρχεται από τους Iρλανδούς, που έχουν μια παράδοση στις δημοκρατικές διαδικασίες. Ο πρωθυπουργός Enda Kenny ανακοίνωσε στις 28 Φεβρουαρίου ότι η κυβέρνηση θα ορίσει μια ημερομηνία για τη διενέργεια δημοψηφίσματος με αντικείμενο την έγκριση του νέου δημοσιονομικού συμφώνουν της Ε.Ε. Εμφανίστηκε αισιόδοξος, λεγόντας πως το δημοψήφισμα θα δώσει ευκαιρία στον ιρλανδικό λαό να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή της χώρας στο ευρώ. Φυσικά, είναι πιθανό το ενδεχόμενο η απάντηση στην ψηφοφορία να είναι αρνητική. Ο Thomas Costerg, οικονομολόγος της Standard Chartered στο Λονδίνο σχολίασε: "Αυτό το δημοψήφισμα ενέχει τεράστιους κινδύνους... μπορεί να εντείνει τη νευρικότητα για το μέλλον της περιμέτρου της ζώνης του ευρώ. "


Υπάρχει ένα φωτεινό σημείο για τον Kenny. Προκειμένου να διασφαλίσουν το ιρλανδικό «ναι», οι ευρωπαϊκές δυνάμεις ενδέχεται να χαλαρώσουν τους όρους του ιρλανδικού προγράμματος στήριξης. "Το δημοψήφισμα παρέχει στην κυβέρνηση μικρή δυνατότητα επιρροής", λέει ο Liam Dunne, αναλυτής της Bloxham στο Δουβλίνο.


Το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι αξιωματούχοι που αγωνίζονται να κρατήσουν ενωμένη τη ζώνη του ευρώ είναι ότι όσες περισσότερες παραχωρήσεις κάνουν για χάρη της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, τόσο περισσότερο εξοργίζουν τους ψηφοφόρους στη Γερμανία, την Ολλανδία και την Φινλανδία. Και, φυσικά, συμβαίνει και το αντίστροφο. Ούτε μια στιγμή ησυχίας για τους ευρωκράτες.


Του Peter Coy
Ο Coy είναι συντάκτης Οικονομικών του Bloomberg Businessweek.