Η μοιραία προπαγάνδα

Share This To YourBlog.biz

Με τον τραγικό θάνατο των 22 μικρών παιδιών στην Ελβετία στο ατύχημα που μονοπώλησε τα Ελληνικά και όχι μόνο ΜΜΕ, θέλησα να γράψω δυο αράδες, αλλά ήταν και παραμένει τόσο δύσκολο συναισθηματικά διαχειρίσιμο το θέμα,που θα προσπαθήσω να το ακουμπήσω όσο πιο απαλά μπορώ.
Θα προσπαθήσω να δώσω στο τραγικό αυτό δυστύχημα μια άλλη διάσταση που μπορεί να γραφτεί μονό μετά από μέρες και για αυτό σκόπιμα καθυστέρησα να το ακουμπήσω.


Η άλλη διάσταση ξεκινάει με μια είδηση που έκανε την εμφάνιση της σε ένα σύντομο άρθρο στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Associated Press και μίλαγε για ακριβώς ίδιες συνθήκες θανάτου 14 μικρών παιδιών στην Ινδία και αναρωτιέμαι... Γιατί αυτό δεν το μάθαμε ποτέ; Γιατί δεν υπήρξε έστω ένα δάκρυ για αυτά τα παιδάκια σαν ύστατο χαίρε και φόρος τιμής;Δεν έχουν αθώα ματάκια τα παιδιά απο την Ινδία;Δεν έχουν ζεστές καρδιές και φωτεινά χαμογελά  αυτά τα παιδιά;Οι καρδιές τους δεν χτυπάνε όπως οι καρδιές των υπολοίπων παιδιών του πλανήτη;

Παράλληλα,μια ακόμη είδηση τις τελευταίες μέρες με τον παρανοϊκό -κατά πάσα πιθανότητα Αλγερινό-που μπήκε σε σχόλιό της Γαλλίας σκοτώνοντας 3 αθώα εβραιοπουλα απασχολεί την κοινή γνώμη,που αποσβολωμένη γίνεται μαρτυράς της τυφλής βίας επάνω σε μικρά και αθώα παιδιά. Ενω 17 παιδιά τις τελευταίες εβδομάδες  έχασαν την ζωή τους από επιδρομές Ισραηλινών στην λωρίδα της Γάζας αλλά και πάλι η ίδια ένοχη σιωπή απο τα MME και αναρωτιέμαι.... Αυτά είναι λιγότερο παιδιά; Έχουν διαφορετικό χρώμα αίματος μέσα στις φλέβες τους;Ο πόνος που νιώθουν στα μικρά κορμάκια τους έχει άλλη αίσθηση;

Από την μέρα που γεννιόμαστε εκπαιδευόμαστε μεσώ της συνεχούς και αδιάλειπτης πλύσης εγκεφάλου να είμαστε εύκολα θύματα χειραγώγησης,να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο όπως μας τον παρουσιάζουν οι διαχειριστές του. Έχουμε τμηματοποιησει και κατηγοριοποιήσει έναν κόσμο σε "δικούς" μας και μη, αλλά ποτέ δεν διαλέξαμε ποιοι είναι οι "δικοί" μας, παρά μας τοποθέτησαν εκεί που συνέφερε αυτούς που τον τεμάχισαν και μας επέβαλαν που ανήκουμε και χωρίς να μας πουν το γιατί μας έκαναν συμμέτοχους στα εγκλήματα, δημιουργώντας μας την αίσθηση της διαφορετικότητας μεταξύ των ανθρώπων.

Μας επέβαλλαν συνειδησιακά πως τα Ινδακια δεν αξίζουν οσο τα Γαλλακια,τα Αραβακια δεν πονούν οσο τα Αμερικανακια και οι ζωές των δυτικών αξίζουν περισσότερο απο τις ζωές των άλλων, που μοιραία αυτό υποβιβάζει και την Ελλάδα,στα μάτια των "δυτικότερων" σε δεύτερη κατηγορία, όπως στα μάτια μας εχει επιβληθεί οτι πρέπει να είναι τα τα Ινδακια.Για τους Γάλλους αυτή την στιγμή τα Ελληνόπουλα έχουν μικρότερη αξία από αυτή των μικρών Βρετανών και πάει λέγοντας. Όλο αυτό το επιτρέπουμε εμείς αφού γινόμαστε συμμέτοχοι σε ένα παιχνίδι που δημιούργησαν αυτοί που έχουν κέρδος από αυτό και όντας συμμέτοχοι στο παιχνίδι, τώρα που ήρθε η ώρα και έχουμε την ανάγκη να μας δουν ως ισότιμους δεν μας βλέπουν, γιατί έχουμε κατηγοριοποιηθει μόνοι μας συμμετέχοντας αφελώς στο παιχνίδι της προπαγάνδας και της κατηγοριοποίησης.

Αυτή η κατηγοριοποίηση, δημιουργήθηκε χρόνια τώρα για να μετατρέψει στις συνειδήσεις των δυτικών ,τους ανθρώπους από τρίτες χώρες σε δούλους και να απενοχοποιησει τους θανάτους των"αναλώσιμων"σκλάβων.Σε αυτή την αναλωσιμοτητα μπήκαμε και εμείς πλέον. Πρέπει να αντιληφθούμε,πως η προπαγάνδα ειναι μια πολύ ευρεία έννοια και αν θέλουμε να ανοίξουμε και πάλι τα μάτια μας στην πραγματικότητα, πρέπει να την διακρίνουμε στο σύνολο της και όχι τμηματικά σπάζοντας τα στερεότυπα που δημιούργησαν αυτοί που έστησαν το παρανοϊκό παιχνίδι που ζούμε σήμερα...

Με τον τραγικό θάνατο των 22 μικρών παιδιών στην Ελβετία στο ατύχημα που μονοπώλησε τα Ελληνικά και όχι μόνο ΜΜΕ, θέλησα να γράψω δυο αράδες, αλλά ήταν και παραμένει τόσο δύσκολο συναισθηματικά διαχειρίσιμο το θέμα,που θα προσπαθήσω να το ακουμπήσω όσο πιο απαλά μπορώ.
Θα προσπαθήσω να δώσω στο τραγικό αυτό δυστύχημα μια άλλη διάσταση που μπορεί να γραφτεί μονό μετά από μέρες και για αυτό σκόπιμα καθυστέρησα να το ακουμπήσω.


Η άλλη διάσταση ξεκινάει με μια είδηση που έκανε την εμφάνιση της σε ένα σύντομο άρθρο στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Associated Press και μίλαγε για ακριβώς ίδιες συνθήκες θανάτου 14 μικρών παιδιών στην Ινδία και αναρωτιέμαι... Γιατί αυτό δεν το μάθαμε ποτέ; Γιατί δεν υπήρξε έστω ένα δάκρυ για αυτά τα παιδάκια σαν ύστατο χαίρε και φόρος τιμής;Δεν έχουν αθώα ματάκια τα παιδιά απο την Ινδία;Δεν έχουν ζεστές καρδιές και φωτεινά χαμογελά  αυτά τα παιδιά;Οι καρδιές τους δεν χτυπάνε όπως οι καρδιές των υπολοίπων παιδιών του πλανήτη;

Παράλληλα,μια ακόμη είδηση τις τελευταίες μέρες με τον παρανοϊκό -κατά πάσα πιθανότητα Αλγερινό-που μπήκε σε σχόλιό της Γαλλίας σκοτώνοντας 3 αθώα εβραιοπουλα απασχολεί την κοινή γνώμη,που αποσβολωμένη γίνεται μαρτυράς της τυφλής βίας επάνω σε μικρά και αθώα παιδιά. Ενω 17 παιδιά τις τελευταίες εβδομάδες  έχασαν την ζωή τους από επιδρομές Ισραηλινών στην λωρίδα της Γάζας αλλά και πάλι η ίδια ένοχη σιωπή απο τα MME και αναρωτιέμαι.... Αυτά είναι λιγότερο παιδιά; Έχουν διαφορετικό χρώμα αίματος μέσα στις φλέβες τους;Ο πόνος που νιώθουν στα μικρά κορμάκια τους έχει άλλη αίσθηση;

Από την μέρα που γεννιόμαστε εκπαιδευόμαστε μεσώ της συνεχούς και αδιάλειπτης πλύσης εγκεφάλου να είμαστε εύκολα θύματα χειραγώγησης,να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο όπως μας τον παρουσιάζουν οι διαχειριστές του. Έχουμε τμηματοποιησει και κατηγοριοποιήσει έναν κόσμο σε "δικούς" μας και μη, αλλά ποτέ δεν διαλέξαμε ποιοι είναι οι "δικοί" μας, παρά μας τοποθέτησαν εκεί που συνέφερε αυτούς που τον τεμάχισαν και μας επέβαλαν που ανήκουμε και χωρίς να μας πουν το γιατί μας έκαναν συμμέτοχους στα εγκλήματα, δημιουργώντας μας την αίσθηση της διαφορετικότητας μεταξύ των ανθρώπων.

Μας επέβαλλαν συνειδησιακά πως τα Ινδακια δεν αξίζουν οσο τα Γαλλακια,τα Αραβακια δεν πονούν οσο τα Αμερικανακια και οι ζωές των δυτικών αξίζουν περισσότερο απο τις ζωές των άλλων, που μοιραία αυτό υποβιβάζει και την Ελλάδα,στα μάτια των "δυτικότερων" σε δεύτερη κατηγορία, όπως στα μάτια μας εχει επιβληθεί οτι πρέπει να είναι τα τα Ινδακια.Για τους Γάλλους αυτή την στιγμή τα Ελληνόπουλα έχουν μικρότερη αξία από αυτή των μικρών Βρετανών και πάει λέγοντας. Όλο αυτό το επιτρέπουμε εμείς αφού γινόμαστε συμμέτοχοι σε ένα παιχνίδι που δημιούργησαν αυτοί που έχουν κέρδος από αυτό και όντας συμμέτοχοι στο παιχνίδι, τώρα που ήρθε η ώρα και έχουμε την ανάγκη να μας δουν ως ισότιμους δεν μας βλέπουν, γιατί έχουμε κατηγοριοποιηθει μόνοι μας συμμετέχοντας αφελώς στο παιχνίδι της προπαγάνδας και της κατηγοριοποίησης.

Αυτή η κατηγοριοποίηση, δημιουργήθηκε χρόνια τώρα για να μετατρέψει στις συνειδήσεις των δυτικών ,τους ανθρώπους από τρίτες χώρες σε δούλους και να απενοχοποιησει τους θανάτους των"αναλώσιμων"σκλάβων.Σε αυτή την αναλωσιμοτητα μπήκαμε και εμείς πλέον. Πρέπει να αντιληφθούμε,πως η προπαγάνδα ειναι μια πολύ ευρεία έννοια και αν θέλουμε να ανοίξουμε και πάλι τα μάτια μας στην πραγματικότητα, πρέπει να την διακρίνουμε στο σύνολο της και όχι τμηματικά σπάζοντας τα στερεότυπα που δημιούργησαν αυτοί που έστησαν το παρανοϊκό παιχνίδι που ζούμε σήμερα...