Μια διασκευή του "Αδρεναλίνη" που αναμιγνύει τους στίχους απο "Ξύλινα σπαθιά" και "Μωρά στη φωτιά", η οποία έγινε απο τον μπασιστα Χρήστο Τσαπραζη, μελος των "Ξυλινων σπαθιων" και τον κιθαριστα Κωστα Πουλη (πρώην "Μωρά στη φωτιά").
Το βίντεο αποτελεί μια ιδιαίτερη περιγραφή της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο: "Απο την αμερικανικής έμπνευσης χούντα του 1967, στην ευρωπαϊκής έμπνευσης χούντα του 2011" (που φυσικά ειναι απλά ο καλός κι ο κακός μπάτσος, κάτι σαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και δεν προσπαθεί να διαφημίσει τιποτα. Ειναι απλά κατι που φτιάξαμε με σκοπό να κάνουμε οτι θα έπρεπε να κάνει κάθε Ελληνας καλλιτέχνης αυτήν την στιγμή. Οι αγγλικοί υπότιτλοι ανοίγουν την πόρτα για να το δουν και κάποιοι εκτος Ελλάδας. Ο μόνος μας σκοπός ειναι να αφυπνίσει κάποιους που ακόμη δεν έχουν συνειδητοποιήσει αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Ίσως η γλώσσα της Τέχνης αποδειχτεί πιο πειστική. Μακάρι να κάναν το ίδιο όλοι οι Ελληνες καλλιτέχνες, που δύστυχος αποδεικνύονται εντελώς Νταλαρες και κατωτέρου του κοινωνικού τους ρόλου.
Η χώρα μας δέχεται φασιστική επίθεση με στόχο την υποδούλωση της και την γενοκτονία μέρους του πληθυσμού της (η δύναμη που επιτίθεται ειναι διακρατική και επιμελώς κρυμένη, αλλά αν το ψάξεις λιγο ξετυλίγεται ενα μέρος τουλάχιστον του νήματος). Όταν δλδ κόβεις χρήματα απο κάποιον που ειναι κάτω απ το όριο της φτώχειας (χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι κλπ) και ταυτόχρονα ανεβάζεις την άμεση και έμμεση φορολόγηση, αυτό αποτελεί σχέδιο φυσικής εξόντωσης.
Έκτος κι αν έχουν εξαντληθεί όλα τα μέσα και δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος, πράγμα που σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει. Πολλοί δεν το συνειδητοποιούν και πρέπει να αφυπνιστούν. Άλλοι το καταλαβαίνουν και προσπαθούν απλά να βρεθούν απ την πλευρά των ισχυρών που τα προκαλούν όλα αυτά. Οταν όμως ο φασισμός θεριεύει, τότε όλοι πρέπει ν αντισταθούν και να τον νικήσουν.
Προσωπικά πιστεύω οτι αυτός ειναι ο προορισμός μας. Να αντιστεκόμαστε (διαχρονικά) στον φασισμό. Οσοι θεωρούν προτιμότερο να συστρατευθούν μ αυτόν, ας μάθουν τι πάθανε όσοι κάναν το ίδιο σ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας.
Αφιερωμένο σ όλους όσους υπο την χλεύη όσων αράζουν στα καφέ, επέλεξαν και επιλεγούν να κατεβαίνουν στους δρόμους για να ορθώνουν τα κορμιά τους εμπόδιο στον επερχόμενο φασισμό, που μόνο ενας τυφλός (εκτός απο τον Κουρουμπλη) δεν βλέπει οτι είναι ήδη εδώ.
Απο:Kostas Poulis
Μια διασκευή του "Αδρεναλίνη" που αναμιγνύει τους στίχους απο "Ξύλινα σπαθιά" και "Μωρά στη φωτιά", η οποία έγινε απο τον μπασιστα Χρήστο Τσαπραζη, μελος των "Ξυλινων σπαθιων" και τον κιθαριστα Κωστα Πουλη (πρώην "Μωρά στη φωτιά").
Το βίντεο αποτελεί μια ιδιαίτερη περιγραφή της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο: "Απο την αμερικανικής έμπνευσης χούντα του 1967, στην ευρωπαϊκής έμπνευσης χούντα του 2011" (που φυσικά ειναι απλά ο καλός κι ο κακός μπάτσος, κάτι σαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και δεν προσπαθεί να διαφημίσει τιποτα. Ειναι απλά κατι που φτιάξαμε με σκοπό να κάνουμε οτι θα έπρεπε να κάνει κάθε Ελληνας καλλιτέχνης αυτήν την στιγμή. Οι αγγλικοί υπότιτλοι ανοίγουν την πόρτα για να το δουν και κάποιοι εκτος Ελλάδας. Ο μόνος μας σκοπός ειναι να αφυπνίσει κάποιους που ακόμη δεν έχουν συνειδητοποιήσει αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Ίσως η γλώσσα της Τέχνης αποδειχτεί πιο πειστική. Μακάρι να κάναν το ίδιο όλοι οι Ελληνες καλλιτέχνες, που δύστυχος αποδεικνύονται εντελώς Νταλαρες και κατωτέρου του κοινωνικού τους ρόλου.
Η χώρα μας δέχεται φασιστική επίθεση με στόχο την υποδούλωση της και την γενοκτονία μέρους του πληθυσμού της (η δύναμη που επιτίθεται ειναι διακρατική και επιμελώς κρυμένη, αλλά αν το ψάξεις λιγο ξετυλίγεται ενα μέρος τουλάχιστον του νήματος). Όταν δλδ κόβεις χρήματα απο κάποιον που ειναι κάτω απ το όριο της φτώχειας (χαμηλοσυνταξιούχοι, άνεργοι κλπ) και ταυτόχρονα ανεβάζεις την άμεση και έμμεση φορολόγηση, αυτό αποτελεί σχέδιο φυσικής εξόντωσης.
Έκτος κι αν έχουν εξαντληθεί όλα τα μέσα και δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος, πράγμα που σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει. Πολλοί δεν το συνειδητοποιούν και πρέπει να αφυπνιστούν. Άλλοι το καταλαβαίνουν και προσπαθούν απλά να βρεθούν απ την πλευρά των ισχυρών που τα προκαλούν όλα αυτά. Οταν όμως ο φασισμός θεριεύει, τότε όλοι πρέπει ν αντισταθούν και να τον νικήσουν.
Προσωπικά πιστεύω οτι αυτός ειναι ο προορισμός μας. Να αντιστεκόμαστε (διαχρονικά) στον φασισμό. Οσοι θεωρούν προτιμότερο να συστρατευθούν μ αυτόν, ας μάθουν τι πάθανε όσοι κάναν το ίδιο σ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας.
Αφιερωμένο σ όλους όσους υπο την χλεύη όσων αράζουν στα καφέ, επέλεξαν και επιλεγούν να κατεβαίνουν στους δρόμους για να ορθώνουν τα κορμιά τους εμπόδιο στον επερχόμενο φασισμό, που μόνο ενας τυφλός (εκτός απο τον Κουρουμπλη) δεν βλέπει οτι είναι ήδη εδώ.
Απο:Kostas Poulis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου