Πώς καταλαβαίνουμε ότι μας λένε ψέματα…

Share This To YourBlog.biz

Eν όψει εκλογών,ενα άρθρο που νομίζω πρέπει να διαβαστεί πολύ προσεκτικά ώστε να μπορούμε να ξεχωρίζουμε αυτούς που θα ορίσουμε ως αντιπροσώπους της ζωής της δικιάς μας και των παιδιών μας.



Κι όμως το ψέμα φαίνεται…για εκείνους που ξέρουν να διαβάζουν τη γλώσσα του σώματος. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζει η αστυνομία και το χρησιμοποιεί στις ανακρίσεις. Μπορούμε όμως και οι λοιποί να το χρησιμοποιήσουμε για να δούμε ποιοί μας λένε ψέματα στην καθημερινή μας ζωή..


Για παράδειγμα ένας άνθρωπος που λέει αλήθεια έχει ένα άνετο χαμόγελο – το “χαμόγελο της Τζοκόντα" – ενώ στο χαμόγελο κάποιου που λέει ψέματα φαίνεται μόνο η πάνω οδοντοστοιχία, γιατί είναι “σφιγμένος”. Επίσης, όταν μία γυναίκα σας μιλά και την ίδια στιγμή παίζει με τα μαλλιά της, αυτό σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα λέει ψέματα και μάλιστα μεγάλα.




Μια πρόσφατη μελέτη ορίζει τον τρόπο εκμάθησης της “γλώσσας του σώματος” για να γίνονται αντιληπτά συναισθήματα που “πάνε μαζί” με το ψέμα και εκδηλώνονται χωρίς ο ανακρινόμενος να το καταλαβαίνει. Τέτοια συναισθήματα, όπως η νευρικότητα, η ανασφάλεια, το άγχος, ο θυμός, ο φόβος κ.α. ανιχνεύονται ωστόσο εύκολα από τον γνώστη.


Για παράδειγμα, σημαντικό σημάδι είναι το χαμόγελο. Αυτός που λέει ψέματα χαμογελά για να καλύψει τη δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Όμως στο χαμόγελό του φαίνεται μόνο η πάνω οδοντοστοιχία. Αντίθετα, στο χαμόγελο κάποιου που λέει αλήθεια, φαίνονται και η πάνω και η κάτω οδοντοστοιχία, τα μάγουλα ανασηκώνονται και δημιουργούνται ρυτίδες γύρω από τα μάτια. Χαμογελά δηλαδή με όλο το πρόσωπο, όχι μόνο με το στόμα.


Άλλο σημείο είναι οι ώμοι, καθώς το άτομο που λέει ψέματα τείνει να κατεβάζει τους ώμους, ενώ κάποιος που λέει αλήθεια τους κρατά ευθείς. Επίσης, κάποιος που ψεύδεται κρατά τους αγκώνες κοντά στο σώμα ενώ όταν λέμε αλήθεια τα χέρια είναι πιο “ανοιχτά” και κινούνται ελεύθερα. Όταν λέμε ψέματα κρατάμε τα χέρια μας σφιχτά, ενωμένα μπροστά από το σώμα ή σταυρωμένα στο στήθος.


Κάποιος που λέει ψέματα, τείνει επίσης να παίζει νευρικά με τα χέρια του, “καθαρίζει” τα ρούχα του, αγγίζει συχνά τη μύτη ή τρίβει τη μύτη του. Ακόμη, όταν λέμε ψέμματα οι παλάμες είναι συνήθως κλειστές με σταυρωμένα τα δάχτυλα, ενώ όταν λέμε αλήθεια τις κρατάμε ανοιχτές.


Το κλασσικό σταυροπόδι – παρά την σκηνή της ανάκρισης με τη Σάρον Στόουν στο “Φονικό Ένστικτο” – δείχνει ότι λέμε την αλήθεια. Πόδια σταυρωμένα και πίσω ενώ καθόμαστε, δείχνουν ότι ψευδόμαστε.


Τα μάτια, επίσης δείχνουν πολλά για το ψέμα. Μάτια μισόκλειστα, που ανοιγοκλείνουν συχνά και κόρες σε διαστολή σημαίνει ότι λέμε ψέματα. Όταν μία γυναίκα παίζει με τα μαλλιά της είναι επίσης δείγμα ψεύδους.


Ποιές είναι όμως οι ενδείξεις στην ομιλία ότι κάποιος μας λέει ψέματα; Απαντά σύντομα ή εξαιρετικά λεπτομερώς, επαναλαμβάνει την ερώτηση που του κάναμε, παραφράζει την ερώτηση, επικαλείται πρόβλημα μνήμης, μας λέει ότι “λέει την αλήθεια”, είναι υπερβολικά ευγενικός, κομπιάζει, σπάει η φωνή του ή μιλά πιο χαμηλόφωνα.



Οι ειδικοί από το τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου μελέτησαν τις περιπτώσεις 52 ατόμων, τα οποία είχαν εμφανιστεί στην τηλεόραση, σε διάφορες χώρες, απευθύνοντας έκκληση προς το κοινό για την ασφαλή επιστροφή συγγενών τους ή για τη συλλογή πληροφοριών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στους δολοφόνους των αγαπημένων τους προσώπων. Το τηλεοπτικό υλικό είχε συγκεντρωθεί από ειδησεογραφικά πρακτορεία σε Αυστραλία, Καναδά, Βρετανία και ΗΠΑ.


Σύμφωνα με τις αρχές, τα μισά από τα άτομα αυτά βάσει στοιχείων (γενετικού υλικού κ.ά.) φάνηκε ότι ψεύδονταν και στη συνέχεια καταδικάστηκαν για φόνο.


Ενοχή στο μικροσκόπιο


Οι αμερικανοί ψυχολόγοι από την πλευρά τους διαπίστωσαν ότι το στρες που βίωναν τα συγκεκριμένα άτομα κάθε φορά που ξεστόμιζαν ένα ψέμα δεν τους επέτρεπε να ελέγχουν τις συσπάσεις των μυών του προσώπου τους. Στα βίντεο που ανέλυσαν εμφανίζονταν 26 ψεύτες και 26 άτομα που έλεγαν αλήθεια. Συγκεκριμένα, μελέτησαν περισσότερα από 20.000 καρέ από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, διαπιστώνοντας σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.


Οι ειδικοί επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα σε μυϊκές ομάδες του προσώπου που σχετίζονται με τη λύπη, τη χαρά και την έκπληξη – όπως π.χ. οι μετωπιαίοι μύες, ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων, ο σφιγκτήρας μυς του στόματος, ο μείζων ζυγωματικός μυς, ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος.


Βάσει των ευρημάτων των ερευνητών, οι μύες που σχετίζονται με την έκφραση της θλίψης - ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων και ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος – φάνηκαν να συσπώνται συχνότερα σε άτομα που έλεγαν την αλήθεια. Αντίθετα, στο πρόσωπο όσων ψεύδονταν παρατηρείτο μια μικρή σύσπαση του μείζονος ζυγωματικού μυ και πλήρης σύσπαση των μετωπιαίων μυών. Οι κινήσεις αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνέβαλλαν στην αποτυχημένη προσπάθειά τους να μοιάζουν λυπημένοι.


Ψέμα με εξελικτικό υπόβαθρο


Όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, πίσω από το ψέμα υπάρχει μια εξελικτική συνιστώσα. Κατά μέσο όρο λέμε ψέματα δύο φορές την ημέρα.


«Ακόμη και όταν τα ψέματα που λέμε σε διαπροσωπικό γίνονται αποδεκτά από τους γύρω μας , ένας έμπειρος παρατηρητής μπορεί να διακρίνει σημάδια της απόκρυψης της αλήθειας. Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες απόκρυψης των πραγματικών μας συναισθημάτων, συνήθως πέφτουν στο κενό» καταλήγουν οι Αμερικανοί.

Πληροφοριες:ΑΠΕ-Το Βημα

Eν όψει εκλογών,ενα άρθρο που νομίζω πρέπει να διαβαστεί πολύ προσεκτικά ώστε να μπορούμε να ξεχωρίζουμε αυτούς που θα ορίσουμε ως αντιπροσώπους της ζωής της δικιάς μας και των παιδιών μας.



Κι όμως το ψέμα φαίνεται…για εκείνους που ξέρουν να διαβάζουν τη γλώσσα του σώματος. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζει η αστυνομία και το χρησιμοποιεί στις ανακρίσεις. Μπορούμε όμως και οι λοιποί να το χρησιμοποιήσουμε για να δούμε ποιοί μας λένε ψέματα στην καθημερινή μας ζωή..


Για παράδειγμα ένας άνθρωπος που λέει αλήθεια έχει ένα άνετο χαμόγελο – το “χαμόγελο της Τζοκόντα" – ενώ στο χαμόγελο κάποιου που λέει ψέματα φαίνεται μόνο η πάνω οδοντοστοιχία, γιατί είναι “σφιγμένος”. Επίσης, όταν μία γυναίκα σας μιλά και την ίδια στιγμή παίζει με τα μαλλιά της, αυτό σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα λέει ψέματα και μάλιστα μεγάλα.




Μια πρόσφατη μελέτη ορίζει τον τρόπο εκμάθησης της “γλώσσας του σώματος” για να γίνονται αντιληπτά συναισθήματα που “πάνε μαζί” με το ψέμα και εκδηλώνονται χωρίς ο ανακρινόμενος να το καταλαβαίνει. Τέτοια συναισθήματα, όπως η νευρικότητα, η ανασφάλεια, το άγχος, ο θυμός, ο φόβος κ.α. ανιχνεύονται ωστόσο εύκολα από τον γνώστη.


Για παράδειγμα, σημαντικό σημάδι είναι το χαμόγελο. Αυτός που λέει ψέματα χαμογελά για να καλύψει τη δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Όμως στο χαμόγελό του φαίνεται μόνο η πάνω οδοντοστοιχία. Αντίθετα, στο χαμόγελο κάποιου που λέει αλήθεια, φαίνονται και η πάνω και η κάτω οδοντοστοιχία, τα μάγουλα ανασηκώνονται και δημιουργούνται ρυτίδες γύρω από τα μάτια. Χαμογελά δηλαδή με όλο το πρόσωπο, όχι μόνο με το στόμα.


Άλλο σημείο είναι οι ώμοι, καθώς το άτομο που λέει ψέματα τείνει να κατεβάζει τους ώμους, ενώ κάποιος που λέει αλήθεια τους κρατά ευθείς. Επίσης, κάποιος που ψεύδεται κρατά τους αγκώνες κοντά στο σώμα ενώ όταν λέμε αλήθεια τα χέρια είναι πιο “ανοιχτά” και κινούνται ελεύθερα. Όταν λέμε ψέματα κρατάμε τα χέρια μας σφιχτά, ενωμένα μπροστά από το σώμα ή σταυρωμένα στο στήθος.


Κάποιος που λέει ψέματα, τείνει επίσης να παίζει νευρικά με τα χέρια του, “καθαρίζει” τα ρούχα του, αγγίζει συχνά τη μύτη ή τρίβει τη μύτη του. Ακόμη, όταν λέμε ψέμματα οι παλάμες είναι συνήθως κλειστές με σταυρωμένα τα δάχτυλα, ενώ όταν λέμε αλήθεια τις κρατάμε ανοιχτές.


Το κλασσικό σταυροπόδι – παρά την σκηνή της ανάκρισης με τη Σάρον Στόουν στο “Φονικό Ένστικτο” – δείχνει ότι λέμε την αλήθεια. Πόδια σταυρωμένα και πίσω ενώ καθόμαστε, δείχνουν ότι ψευδόμαστε.


Τα μάτια, επίσης δείχνουν πολλά για το ψέμα. Μάτια μισόκλειστα, που ανοιγοκλείνουν συχνά και κόρες σε διαστολή σημαίνει ότι λέμε ψέματα. Όταν μία γυναίκα παίζει με τα μαλλιά της είναι επίσης δείγμα ψεύδους.


Ποιές είναι όμως οι ενδείξεις στην ομιλία ότι κάποιος μας λέει ψέματα; Απαντά σύντομα ή εξαιρετικά λεπτομερώς, επαναλαμβάνει την ερώτηση που του κάναμε, παραφράζει την ερώτηση, επικαλείται πρόβλημα μνήμης, μας λέει ότι “λέει την αλήθεια”, είναι υπερβολικά ευγενικός, κομπιάζει, σπάει η φωνή του ή μιλά πιο χαμηλόφωνα.



Οι ειδικοί από το τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου μελέτησαν τις περιπτώσεις 52 ατόμων, τα οποία είχαν εμφανιστεί στην τηλεόραση, σε διάφορες χώρες, απευθύνοντας έκκληση προς το κοινό για την ασφαλή επιστροφή συγγενών τους ή για τη συλλογή πληροφοριών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στους δολοφόνους των αγαπημένων τους προσώπων. Το τηλεοπτικό υλικό είχε συγκεντρωθεί από ειδησεογραφικά πρακτορεία σε Αυστραλία, Καναδά, Βρετανία και ΗΠΑ.


Σύμφωνα με τις αρχές, τα μισά από τα άτομα αυτά βάσει στοιχείων (γενετικού υλικού κ.ά.) φάνηκε ότι ψεύδονταν και στη συνέχεια καταδικάστηκαν για φόνο.


Ενοχή στο μικροσκόπιο


Οι αμερικανοί ψυχολόγοι από την πλευρά τους διαπίστωσαν ότι το στρες που βίωναν τα συγκεκριμένα άτομα κάθε φορά που ξεστόμιζαν ένα ψέμα δεν τους επέτρεπε να ελέγχουν τις συσπάσεις των μυών του προσώπου τους. Στα βίντεο που ανέλυσαν εμφανίζονταν 26 ψεύτες και 26 άτομα που έλεγαν αλήθεια. Συγκεκριμένα, μελέτησαν περισσότερα από 20.000 καρέ από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις, διαπιστώνοντας σημαντικές διαφορές μεταξύ τους.


Οι ειδικοί επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα σε μυϊκές ομάδες του προσώπου που σχετίζονται με τη λύπη, τη χαρά και την έκπληξη – όπως π.χ. οι μετωπιαίοι μύες, ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων, ο σφιγκτήρας μυς του στόματος, ο μείζων ζυγωματικός μυς, ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος.


Βάσει των ευρημάτων των ερευνητών, οι μύες που σχετίζονται με την έκφραση της θλίψης - ο επισκύνιος μυς των βλεφάρων και ο καθελκτήρας μυς της γωνίας του στόματος – φάνηκαν να συσπώνται συχνότερα σε άτομα που έλεγαν την αλήθεια. Αντίθετα, στο πρόσωπο όσων ψεύδονταν παρατηρείτο μια μικρή σύσπαση του μείζονος ζυγωματικού μυ και πλήρης σύσπαση των μετωπιαίων μυών. Οι κινήσεις αυτές, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνέβαλλαν στην αποτυχημένη προσπάθειά τους να μοιάζουν λυπημένοι.


Ψέμα με εξελικτικό υπόβαθρο


Όπως υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, πίσω από το ψέμα υπάρχει μια εξελικτική συνιστώσα. Κατά μέσο όρο λέμε ψέματα δύο φορές την ημέρα.


«Ακόμη και όταν τα ψέματα που λέμε σε διαπροσωπικό γίνονται αποδεκτά από τους γύρω μας , ένας έμπειρος παρατηρητής μπορεί να διακρίνει σημάδια της απόκρυψης της αλήθειας. Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες απόκρυψης των πραγματικών μας συναισθημάτων, συνήθως πέφτουν στο κενό» καταλήγουν οι Αμερικανοί.

Πληροφοριες:ΑΠΕ-Το Βημα